Δεν είναι η μοναδική περίπτωση που ήρθα αντιμέτωπος με παρόμοια άγνοια, στα ταξίδια που έχω κάνει. Και το λέω αυτό, διότι από την άγνοια για το που βρίσκεται η χώρα μου - που δίδαξε τα πάντα στη Δύση - φτάσαμε σήμερα να αποτελεί το πρώτο θέμα στις ειδήσεις διεθνώς, βοηθούσης της τεχνολογίας (MME, Internet, social media κλπ). Έτσι, από κει που δεν μας ήξερε «ούτε η μάνα μας» που λένε στα ελληνικά (οι μόνες φορές που υπήρξε αναφορά στην Ελλάδα στις ειδήσεις του δελτίου των εννέα στο CBS, ήταν η άνοδος και η μετέπειτα πτώση της χούντας το ’74), έκτοτε πέσαμε στην ανυπαρξία, σήμερα μας γνωρίζουν όλοι. Και όταν λέω όλοι, εννοώ όλοι, αφού έχουν βγει όλα τα άπλυτα μας στη φόρα.
Τα media είναι αυτά που κυρίως «ηδονίζονται» με το να ασχολούνται και να προβάλουν τα «άπλυτα» προσωπικοτήτων, πολιτικών, αλλά και χωρών, και ως συνήθως, τους βάζουν όλους, ακόμα και τους απλούς πολίτες και επαγγελματίες στον ίδιο κουβά, αδιαφορώντας για τις συνέπειες στην καθημερινότητα τους, αλλά πολύ περισσότερο στην εργασία τους, μέσω της οποίας ζουν τις οικογένειες τους. Τα δε social media, από τη μια πλευρά, έχουν μια πιο προχωρημένη και αλληλέγγυα προδιάθεση, ενώ πολλές φορές οι χρήστες τους ανά τον κόσμο ξεκινούν επαναστατικές ιδέες (βλ. «αγανακτισμένους», «είμαστε όλοι Έλληνες», «στεκόμαστε δίπλα στην Ελλάδα» κλπ,), παρασύροντας με παρόμοια κοινότοπα τους πολίτες άλλων χωρών διεθνώς. Με αποτέλεσμα και αυτοί με τη σειρά τους, να «εξιτάρουν» τους τηλε-πολέμαρχους, για να προβάλουν τις δραστηριότητες τους διεθνώς.
Από την άλλη, προσφέρονται για την ανάδειξη και ενημέρωση των απανταχού ανθρώπων της γης, για το που βρίσκεται η Ελλάδα, ακόμα και των πιο αδιάφορων, γοητεύοντας και δελεάζοντας τους, με τις πανέμορφες φυσικές ομορφιές της. Ενώ, από την άλλη η χώρα, μέσω του διαδικτύου και των ΜΜΕ, δέχεται μια άνευ προηγούμενου σπεκουλαδόρικη και – επί παραγγελία – επίθεση, η οποία ενορχηστρώνεται κυρίως από τους μεγάλους παίκτες της διεθνούς χρηματαγοράς και δευτερευόντως από τους μεγάλους τουριστικούς ομίλους, οι οποίοι δράττονται της ευκαιρίας -της δυσχερούς οικονομικά θέσης στην οποία βρισκόμαστε- για να πιέσουν τις ξενοδοχειακές μονάδες της χώρας να μειώσουν τις τιμές τους. Απειλώντας τους ταυτόχρονα με παύση πληρωμών.
Η πρόσφατη, ανακοίνωση του ιταλικού ταξιδιωτικού ομίλου Vera tours, αποτελεί καραμπινάτο παράδειγμα, αλλά και επιβεβαίωση του δημοφιλούς λαϊκού ρητού, ότι Έλληνες και Ιταλοί είναι «ουνα ράτσα ουνα φάτσα». Για να ακολουθήσει, η πιο ψύχραιμη Γερμανία με τον ταξιδιωτικό κολοσσό της TUI, να συμβουλεύει τους γερμανούς επισκέπτες στη χώρα μας, να πάρουν παραπάνω ευρώ, σε μετρητά, φοβούμενοι τάχα, το ενδεχόμενο της οικονομικής κατάρρευσης της Ελλάδας και την επιστροφή της στη δραχμή. Απαράδεκτα πράγματα, γελοία, ιδιαίτερα όταν προέρχονται από μια χώρα (Γερμανία), η οποία έχει ωφεληθεί τα μέγιστα από τους Έλληνες πριν από την κρίση και κατά τη διάρκεια της.
Είναι λυπηρό, σήμερα οι πολιτικοί να έχουν κατακρεουργήσει με την προσωπική τους ματαιοδοξία, αδιαφορία και καιροσκοπική συμπεριφορά την αξιοπιστία και το μέλλον του brand της χώρας διεθνώς. Και επειδή σε όλες τις βιομηχανίες σημασία έχει το brand, έτσι και μια χώρα σαν την Ελλάδα, μόνο σαν brand (και μάλιστα premium) πρέπει να αντιμετωπίζει την τουριστική της βιομηχανία. Και αν δεν γνωρίζουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις αυτής της άμοιρης χώρας τι συνεπάγεται αυτή η αντίληψη, ας κάνουν χώρο στους ειδικούς για να την αναπτύξουν.