Ένας λόγος, για τον οποίο δεν προκύπτουν καλές - και κυρίως εφαρμόσιμες - ιδέες σε μια συνεδρίαση καταιγισμού ιδεών (brainstorming), είναι διότι συχνά υπερβαίνουν το πεδίο εφαρμογής της δραστηριότητας της επιχείρησης, με αποτέλεσμα η Διοίκησή της να μην είναι διατεθειμένη καν να τις εξετάσει. Η προτροπή να σκεφθούμε «έξω από το κουτί» δεν βοηθά, αν η πολιτική της εταιρείας, ή οι εξωτερικές συνθήκες π.χ., δεν επιτρέπουν τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας που πιθανώς απαιτούν κάποιες «έξω από το κουτί» ιδέες.

Οι managers, οι οποίοι ελπίζουν να προκαλέσουν τη δημιουργική σκέψη, θα πρέπει να βεβαιωθούν πρωτίστως ότι η ομάδα τους κατανοεί (και διαμορφώνει αν χρειάζεται) τα πραγματικά κριτήρια που θα χρησιμοποιήσει η επιχείρηση σε κάποιες περιπτώσεις, για να λάβει αποφάσεις σχετικά με τις ιδέες τους. Θα πρέπει λοιπόν, να είναι σε όλους σαφείς οι τυχόν απόλυτοι περιορισμοί ή τα όρια που υπάρχουν.

Κατά την ίδια έννοια, τι είναι αυτό που συνιστά μια αποδεκτή ιδέα; Σε μια μικρότερη τράπεζα, οι υπεύθυνοι των ομάδων εργασίας, συνεργάστηκαν με τα ανώτατα στελέχη, έτσι ώστε να ανταποκριθούν σε ένα πολύ εξειδικευμένο (και κατά συνέπεια υψηλής αξίας), tailor made πρόγραμμα, που είχαν άμεση ανάγκη. Oι καλές ιδέες, που προέκυψαν από τη συνεδρίαση, δεν απαιτούσαν μεγαλύτερη επένδυση από 5.000 δολάρια ανά τομέα και δημιουργούσουν νέα κέρδη γρήγορα. Επιπλέον, ενώ οι τρεις κατηγορίες ιδεών-νέα προϊόντα, νέες προσεγγίσεις πωλήσεων, και αλλαγές των τιμών-ήταν ευπρόσδεκτες στα ανώτατα διοικητικά στελέχη, απέφυγαν να εξετάσουν ιδέες που απαιτούσαν νέες κανονιστικές εγκρίσεις. Το αποτέλεσμα, ήταν μια πολύ παραγωγική συνεδρίαση, η οποία παρέδωσε ακριβώς αυτό που χρειαζόταν η τράπεζα: μερικές ιδέες, για όλες τις κατηγορίες – στόχους, οι οποίες ηταν πρακτικές, προσιτές και επικερδείς, μέσα σε ένα οικονομικό έτος.

- Κάνετε τις σωστές ερωτήσεις

Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι παραδοσιακές και χαλαρά δομημένες τεχνικές brainstorming, είναι υποδεέστερες σε προσέγγιση με εκείνες που χρησιμοποιούν πιο αυστηρή δομή. Και όπως αποδεικνύεται από το αποτέλεσμα, ο μεγάλος, ποσοτικά, καταιγισμός ιδεών δεν εξασφαλίζει καλές ιδέες. Ο καλύτερος τρόπος, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι η χρησιμοποίηση ερωτήσεων σαν πλατφόρμα παραγωγής ιδεών.

Πρακτικά αυτό σημαίνει, να δημιουργείς ένα εργαστήριο (workshop) που περιλαμβάνει μια σειρά από σωστές ερωτήσεις, τις οποίες η ομάδα σου θα εξερευνήσει σε μικρότερες ομάδες, κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίασης παραγωγής ιδεών. Είναι αναγκαίο να προσδιοριστούν ερωτήματα με δύο χαρακτηριστικά: Να οδηγήσουν τους συμμετέχοντες να ασχοληθούν με μια νέα και άγνωστη προοπτική. Διότι κάθε φορά που αναζητούν νέους τρόπους για να αντιμετωπίσουν ένα παλιό πρόβλημα, είτε πρόκειται για τη μείωση του κόστους λειτουργίας της εταιρείας σας ή για να αγοράσουν ένα δώρο γενεθλίων για τη/το σύζυγό τους –χρησιμοποιούν τον ίδιο τρόπο σκέψης και τις ίδιες ιδέες που χρησιμοποίησαν στο παρελθόν. Σχετική έρευνα δείχνει ότι, με την πάροδο του χρόνου, καταλήγουμε με λιγότερες καλές ιδέες, παρά την αυξημένη προσπάθεια που καταβάλουμε. Η αλλαγή προοπτικής των συμμετεχόντων μπορεί να ταρακουνήσει τη σκέψη τους.

Το δεύτερο χαρακτηριστικό μιας σωστής ερώτησης είναι πως περιορίζει τον εννοιολογικό χώρο τον οποίο διερευνά η ομάδα, χωρίς να είναι τόσο περιοριστική ώστε να οδηγεί αναγκαστικά σε συγκεκριμένες απαντήσεις ή αποτελέσματα. Είναι ευκολότερο να κάνετε τέτοιες ερωτήσεις στην πράξη από το να τις περιγράψετε θεωρητικά.

Είναι καλύτερα να καταλήξουμε σε 15 με 20 τέτοιες ερωτήσεις για ένα τυπικό workshop στο οποίο θα συμμετάσχουν 20 περίπου άτομα. Επιλέγοντας προσεκτικά τέτοιες ερωτήσεις, οι οποίες θα αποτελέσουν τον πυρήνα της συζήτησης των συμμετεχόντων, θα τους οδηγήσετε σε μια εντατική εξέταση σε μικρότερες υποομάδες, κατά τη διάρκεια μιας σειράς συνεδριάσεων.