Το ερώτημα αυτό αποτελεί το αντικείμενο μιας εν εξελίξει συζήτησης μεταξύ των ηγετών επιχειρήσεων, των κυβερνήσεων και του ακαδημαϊκού κόσμου για περισσότερα από 30 χρόνια. Σήμερα, για πρώτη φορά έχουμε στη διάθεσή μας ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία, που καταδεικνύουν ότι η βραχυπρόθεσμη προσέγγιση μειώνει πραγματικά τις επιδόσεις μιας επιχείρησης και η οικονομική της ανάπτυξη παραμένει ανεπαρκής. Τα στοιχεία προέρχονται από μια νέα έρευνα, του McKinsey Global Institute με τη συνεργασία της FCLT Global. Διαπιστώνεται, έτσι, ότι οι εταιρείες που λειτουργούν με μια πραγματικά μακροπρόθεσμη στρατηγική προσέγγιση ξεπερνούν σταθερά τους ανταγωνιστές τους σε όλη την αγορά  σχεδόν σε κάθε οικονομική μέτρηση που έχει σημασία.

Οι διαφορές είναι εντυπωσιακές. Μεταξύ των επιχειρήσεων που αναγνωρίζεται ότι επικεντρώνονται σε μακροπρόθεσμη βάση, ο μέσος όρος των εσόδων και η αύξηση των κερδών ήταν κατά 47% και 36% αντίστοιχα υψηλότερα, ενώ η κεφαλαιοποίηση αυξήθηκε με ταχύτερο ρυθμό. Οι αποδόσεις για την κοινωνία και την οικονομία συνολικά ήταν εξίσου εντυπωσιακές. Σύμφωνα με τον Δείκτη «Corporate Horizon Index», οι εταιρείες με μακροπρόθεσμη προσέγγιση δημιούργησαν σχεδόν 12.000 περισσότερες θέσεις εργασίας κατά μέσο όρο από τους ανταγωνιστές τους  στην αμερικανική αγορά. Υπολογίζεται, δε, ότι το αμερικανικό ΑΕΠ κατά την τελευταία δεκαετία, θα μπορούσε κάλλιστα να αυξηθεί κατά ένα επιπλέον τρισεκατομμύριο δολάρια, αν το σύνολο της οικονομίας είχε πιο μακροπρόθεσμη προσέγγιση, ενώ παράλληλα θα δημιουργούσε πάνω από πέντε εκατομμύρια πρόσθετες θέσεις εργασίας κατά την περίοδο αυτή.

Στον Corporate Horizon Index, χρησιμοποιήθηκε ένα σύνολο δεδομένων από 615 μεγάλης και μεσαίας κεφαλαιοποίησης εισηγμένες εταιρείες των ΗΠΑ για τα έτη 2001 - 2015 που βασίζεται στα μοτίβα των επενδύσεων, της ανάπτυξης, της ποιότητας των κερδών (ποσοστό δεδουλευμένων) και της διαχείρισης των εσόδων. Τα δεδομένα αυτά παρέχουν  τη δυνατότητα εντοπισμού των εταιρειών με μακροπρόθεσμη προσέγγιση και σύγκρισης των επιδόσεων τους με τις άλλες, μετά τον έλεγχο για τα χαρακτηριστικά του κλάδου και το μέγεθος της εταιρείας.

Τα ευρήματα που προέκυψαν από αυτό τον Δείκτη είναι:

• Από το 2001 έως το 2014, τα έσοδα των επιχειρήσεων μακροπρόθεσμης προοπτικής αυξήθηκαν σωρευτικά κατά μέσον όρο 47% περισσότερο από τα έσοδα των άλλων επιχειρήσεων και με λιγότερη μεταβλητότητα. Ακόμα, τα λειτουργικά κέρδη αυξήθηκαν σωρευτικά 36% περισσότερο κατά μέσο όρο για την περίοδο αυτή από εκείνα των άλλων επιχειρήσεων, ενώ και τα συνολικά τους κέρδη αυξήθηκαν κατά μέσο όρο 81% περισσότερο.
• Οι επιχειρήσεις με μακροπρόθεσμη προοπτική επένδυσαν περισσότερα από ό,τι οι άλλες επιχειρήσεις από το 2001 έως το 2014. Παρά το γεγονός ότι ξεκίνησαν αυτή την περίοδο με ελαφρώς χαμηλότερο ποσοστό δαπανών για Έρευνα και Ανάπτυξη (R&D), σωρευτικά μέχρι το 2014 οι εταιρείες αυτές επένδυσαν κατά μέσο όρο σχεδόν 50% περισσότερο σε R&D σε σχέση με τις υπόλοιπες εταιρείες. Σημαντικότερο είναι ότι συνέχισαν να αυξάνουν τις δαπάνες σε R&D κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης, ενώ οι άλλες εταιρείες περιέκοψαν αυτές τις δαπάνες. Από το 2007 ως το 2014 οι δαπάνες για R&D για τις μακροπρόθεσμες εταιρείες αυξήθηκαν με ετήσιο ρυθμό 8,5% έναντι 3,7% για τις υπόλοιπες.
• Οι επιχειρήσεις με μακροπρόθεσμη προοπτική εμφανίζουν ισχυρότερες οικονομικές επιδόσεις με την πάροδο του χρόνου. Κατά μέσο όρο, η κεφαλαιοποίηση τους αυξήθηκε κατά 7 δισεκατομμύρια δολάρια περισσότερα από εκείνη των άλλων επιχειρήσεων μεταξύ 2001 και 2014. Η συνολική τους απόδοση προς τους μετόχους ήταν επίσης ανώτερη. Παρά το γεγονός ότι οι μακροπρόθεσμες επιχειρήσεις δέχτηκαν μεγαλύτερα χτυπήματα στην κεφαλαιοποίηση τους κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης από τις άλλες επιχειρήσεις, οι τιμές των μετοχών τους ανέκαμψαν γρηγορότερα μετά την κρίση.
• Οι επιχειρήσεις με μακροπρόθεσμη προοπτική πρόσθεσαν σχεδόν 12.000 περισσότερες θέσεις εργασίας κατά μέσο όρο σε σχέση με τις άλλες επιχειρήσεις από το 2001 έως το 2015. Αν όλες οι επιχειρήσεις δημιουργούσαν τόσες θέσεις εργασίας όσες οι μακροπρόθεσμες επιχειρήσεις, η οικονομία των ΗΠΑ θα είχε περισσότερες από πέντε εκατομμύρια πρόσθετες θέσεις εργασίας κατά την περίοδο αυτή. Με βάση αυτή την υπόθεση οι μελετητές καταλήγουν ότι η μη γενίκευση της μακροπρόθεσμης προσέγγισης από τις επιχειρήσεις, πέραν της επίπτωσης στη δημιουργία θέσεων εργασίας, κοστίζει περισσότερο από 1 τρισεκατομμύριο δολάρια διαφυγόντα από το ΑΕΠ των ΗΠΑ κατά την τελευταία δεκαετία. Αν μάλιστα συνεχιστούν αυτές οι τάσεις, θα μπορούσε να κοστίζει περίπου 3 τρισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το 2025.

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα τοποθέτηση, τόσο για την αμερικανική οικονομία όσο και για την παγκόσμια, σχετικά με τις πρακτικές που ακολουθούν οι εισηγμένες κυρίως εταιρείες.

Συμπέρασμα: Η μακροπρόθεσμη στρατηγική επιδρά πολύ θετικά τόσο στις ίδιες τις επιχειρήσεις όσο και στην κοινωνία και την οικονομία γενικότερα. Υπό την προϋπόθεση, βέβαια, ότι το επιχειρηματικό περιβάλλον ευνοεί τέτοιου είδους προσέγγιση…