Καθηµερινοί ηγέτες. Τι πρέπει να γνωρίζουν; Το µόνο πράγµα που πρέπει να ξέρουν είναι ότι οι εργαζόµενοι είναι τα πιο πολύτιµα άυλα στοιχεία του ενεργητικού. Ό,τι τους βοηθά, βοηθά την επιχείρηση. Δεν έχει σηµασία τι επιτυγχάνουµε. Κάποιος µας βοηθά. Και είναι αυτοί. Αν δεν τους γνωρίζουµε µε το όνοµά τους, µην εκπλαγούµε αν δεν µας ακολουθήσουν στη µάχη. Τα συστήµατα καθιστούν δυνατή την επιτυχία, αλλά οι άνθρωποι την κάνουν πραγµατικότητα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η πρώτη ιδιότητα που επιδιώκουµε κατά την πρόσληψη είναι ο χαρακτήρας. Δεν πρέπει να είµαστε το είδος του ηγέτη που λέει ότι «µοναδικός στόχος µου είναι να αποµονώσω τη βλακεία σας». Ένας ηγέτης είναι κάποιος που πιστεύει σε σένα και σε κάνει να πιστεύεις στον εαυτό σου, γιατί αυτός είναι ο µόνος τρόπος για να αξιοποιήσεις τις δυνατότητές σου. Η µεγαλύτερη τραγωδία θα ήταν να µην αξιοποιήσεις ποτέ τις δυνατότητές σου.
Τα σημάδια εξαιρετικής ηγεσίας εμφανίζονται κυρίως μεταξύ των οπαδών: Έχουν οι οπαδοί φτάσει τις δυνατότητές τους; Μαθαίνουν; Συνεργάζονται σωστά; Επιτυγχάνουν τα απαιτούμενα αποτελέσματα; Αλλάζουν με χαμόγελο και όχι με γκρίνια; Διαχειρίζονται τις συγκρούσεις;
Για να είναι κάποιος ηγέτης, θα πρέπει να κάνει τους ανθρώπους να θέλουν να τον ακολουθήσουν και κανείς δεν θέλει να ακολουθήσει κάποιον που δεν ξέρει πού πηγαίνει. Η δυσαρέσκεια και η απογοήτευση δεν προκαλούνται από την απουσία θετικών αποτελεσµάτων αλλά από την απουσία οράµατος. Ωστόσο οι άνθρωποι ακολουθούν τον ηγέτη πριν ακολουθήσουν το όραµα. Οι άνθρωποι δεν ακολουθούν µη αφοσιωµένους ηγέτες. Η αφοσίωση µπορεί να εµφανίζεται σε όλο το φάσµα των θεµάτων, που περιλαµβάνουν τις ώρες εργασίας που θα επιλέξουµε να διαθέσουµε, το πώς µπορούµε να εργαστούµε για να βελτιώσουµε τις ικανότητες µας ή τι κάνουµε για τους συναδέλφους µας µε προσωπική θυσία. Πρώτα απ’ όλα ένας µεγάλος ηγέτης δείχνει το µεγαλείο του από τον τρόπο που αντιµετωπίζει τους µικρότερους αναστήµατος συνάδελφους. Μέσα από την επιρροή µας, το όραµα, την ηθική και την αυθεντικότητα µπορούµε να δηµιουργήσουµε µια καλύτερη πραγµατικότητα για την οικογένεια, την κοινότητα και τον οργανισµό στον οποίον εργαζόµαστε, όπου οι άνθρωποι γύρω µας και εκείνοι που µας ακολουθούν εµπνέονται να ονειρεύονται, να µαθαίνουν και να πράττουν.
Πώς όμως μπορούν 100 άτομα να καθοδηγούνται από ένα άτομο; Αν ένα άτομο δεν μπορούσε να διοικεί 100, δεν θα υπήρχαν πόλεμοι, αλλά ούτε και καθεδρικοί ναοί, εξερεύνηση του διαστήματος, ή φιλαρμονικές ορχήστρες. Η ικανότητα να δίνει κανείς οδηγίες σε 100 συναδέλφους του είναι το βασικό δομικό στοιχείο πάνω στο οποίο βασίζεται ολόκληρη η συλλογική ανθρώπινη προσπάθεια.
Η κατακλείδα είναι η εξής: «Αν θέλετε ένα χρόνο ευτυχίας, καλλιεργήστε σιτάρι, αν θέλετε 10 χρόνια ευτυχίας, φυτέψτε δέντρα, αν θέλετε 100 χρόνια ευτυχίας, δημιουργήστε ανθρώπους».