Όταν έχει βρει τους κατάλληλους ανθρώπους για να σταθούν δίπλα του, ο πραγµατικός ηγέτης δεν έχει ανάγκη να οδηγεί – είναι ικανοποιηµένος να δείχνει µόνο το δρόµο. Είναι καλύτερο να καθοδηγείτε από τα παρασκήνια και να βάζετε άλλους µπροστά, ειδικά όταν πανηγυρίζετε µια νίκη, ή όταν συµβαίνουν ωραία πράγµατα. Βρεθείτε στην πρώτη γραµµή όταν υπάρχει κίνδυνος.
«Αν κάνετε αυτό που θα σας ζητήσω να κάνετε, οι νίκες θα ανήκουν σε εσάς και οι απώλειες σε μένα. Εάν οτιδήποτε πάει άσχηµα, φταίω εγώ. Αν κάτι πάει σχετικά καλά, το κάναµε µαζί. Αν κάτι πάει πραγµατικά καλά, τότε το κάνατε εσείς.».
Γιαυτό, ποτέ µη δίνετε µια εντολή που δεν µπορεί να εκτελεστεί. Αυτό είναι το µόνο που χρειάζεται για να κάνετε τους ανθρώπους να κερδίσουν το παιχνίδι για εσάς. Αυτή είναι η τέχνη της ανεξάρτητης από κοινού σκέψης και δράσης. Σε αυτή την περίπτωση, οι άνθρωποι θα εκτιµήσουν την ηγεσία µας. Πρέπει να θεωρούµε τον εαυτό µας υπεύθυνο σε υψηλότερο επίπεδο από αυτό που ο καθένας αναµένει από εµάς. Ποτέ δεν πρέπει να συγχωρούµε τον εαυτό µας. Οι εξαιρετικοί ηγέτες φροντίζουν να ενισχύουν επίσης την αυτοεκτίµηση του προσωπικού τους. Αν οι άνθρωποι πιστεύουν στον εαυτό τους, είναι εκπληκτικό το τι µπορούν να πετύχουν. Η επιτυχία μπορεί να μετρηθεί με τα πράγματα (ευημερία, ιδιοκτησία, θέσεις, υπάρχοντα). Το μεγαλείο όμως του ηγέτη (Leadership), μπορεί να μετρηθεί μόνο με την επίδραση στους ανθρώπους. Η ατομική προσπάθεια είναι καλή, αλλά η συλλογική προσπάθεια είναι καλύτερη. Κανείς από εμάς δεν είναι τόσο έξυπνος όσο όλοι μαζί. Πρέπει λοιπόν να δημιουργήσουμε ένα δίκτυο δημιουργών ομάδων. Είναι γεγονός ότι οι ομάδες, επειδή αποτελούνται από ατελή ανθρώπινα όντα είναι δυσλειτουργικές, αλλά η οικοδόμηση μιας ισχυρής ομάδας είναι τόσο δυνατή όσο και εξαιρετικά απλή, μολονότι οδυνηρά δύσκολη. Οι αποτελεσματικές ομάδες υλοποιούν τα όνειρά τους. Είναι θέμα ανάδειξης του μεγαλείου των ανθρώπων. Για την ανάδειξη του μεγαλείου θα πρέπει να δημιουργήσουμε την αίσθηση του «εμείς» και να φύγουμε από την αίσθηση του «εγώ».
Η ζωή μου έχει υπερβεί κατά πολύ τις προσδοκίες μου, όχι μόνο λόγω της προσωπικής μου προσπάθειας ή του τρόπου σκέψης μου, αλλά και λόγω των συναδέλφων μου που εμπλούτισαν την ύπαρξή μου. Δεν είναι µόνο η επιλογή των σωστών συναδέλφων. Είναι και το να είµαστε εµείς σωστοί συνάδελφοι και αυτό δεν έχει να κάνει µε την επιδίωξη να είναι κανείς δηµοφιλής.