Το πνεύμα των ημερών επιτάσσει αγάπη στον πλησίον μας. Η αγάπη στον συνάνθρωπο είναι άλλωστε κι η θεμελιώδης έννοια του Χριστιανισμού. Μετά έρχονται τα παράγωγα της: η φιλανθρωπία, η ταπεινοφροσύνη, η μετάνοια, η νηστεία (όπου πλούσιοι και φτωχοί πεινάνε παρέα).

Κάθε φορά που σκέφτομαι επιτυχημένους ανθρώπους, μια από τις πρώτες ιδιότητές τους που μου έρχεται στο νου είναι η δέσμευση. Το «Θα το κάνω!» Οι τρεις πιο ισχυρές λέξεις στον κόσμο. Απ’ ό,τι φαίνεται η επιτυχία είναι κυρίως ζήτημα επιμονής όταν οι άλλοι έχουν παραιτηθεί. Δεν υπάρχουν απραγματοποιητα όνειρα, μόνο η πεπερασμένη μας αντίληψη για το τι μπορεί να πραγματοποιηθεί.

Στην ερώτηση επιτυχία ή ευτυχία, η απάντηση θα είναι πάντα ευτυχία, γιατί οι ηγέτες που κινούνται από το νόημα που δίνει στη ζωή τους η επιτυχία (οικονομική ή θέσης) δεν θα είναι ποτέ ευτυχισμένοι. Αυτοί όμως που κινούνται από το νόημα της αγάπης, θα είναι πάντα ευτυχισμένοι. Και αυτό που θα νοηματοδοτεί τη ζωή τους θα είναι πάντα η ανιδιοτελής προσφορά. Θα ψάχνουν πάντα τον τρόπο για να είναι χρήσιμοι.

Οι άνθρωποι είναι ικανοί για πράξεις τεράστιας καλοσύνης και τεράστιας σκληρότητας, τεράστιας αγάπης και τεράστιου μίσους. Είναι ακόμα ικανοί για σκληρότητα στο όνομα της καλοσύνης και για μίσος στο όνομα της αγάπης.

Βασική προυπόθεση για να αγαπάμε και να είμαστε χρήσιμοι στην κοινωνία είναι η αγάπη και η αποδοχή του εαυτού μας. Χωρίς αυτήν τη φαινομενικά εγωιστική βάση, το κοινωνικό ενδιαφέρον δεν είναι δυνατόν. H αγάπη είναι απεριόριστη και δεν στερεύει. Άρα δεν είναι σωστό να σκέφτομαι ότι, αν αγαπάω πολύ τον εαυτό μου, δεν θα αγαπάω τους άλλους. H αγάπη που έχει ο καθένας για τον εαυτό του είναι λίγη και όλοι χρειάζεται να αγαπήσουμε τον εαυτό μας παραπάνω.

Tο νερό και το φαγητό σύμφωνα με την πυραμίδα ιεράρχησης των ανθρωπίνων αναγκών του Μaslow, είναι τα πρωτίστως απαραίτητα στοιχεία για τη διατήρηση της ζωής, ενώ η αγάπη είναι σχεδιασμένη για την διατήρηση εν ζωή της ψυχής. Ως ανθρώπινα όντα και ακόμα περισσότερες φορές σαν ηγέτες, υποφέρουμε από ένα είδος συναισθηματικής υπανάπτυξης που μας ωθεί σε συμπεριφορές επιθετικές και καταστροφικές και είναι αναγκαίο να βρούμε τον δρόμο που θα μας κάνει πιο υγιείς και πιο συνεργατικούς μεταξύ μας. Ο δρόμος αυτός συνδέεται με την αγάπη. Η αγάπη είναι η μεγαλύτερη ένδειξη υγείας και είναι το ακριβώς αντίθετο της επιθετικότητας, του φόβου και της παράνοιας που με την σειρά τους αντιπροσωπεύουν ότι μας χωρίζει.

Η λέξη που αγαπούν να μισούν!