"Πολλές πόλεις έχουν να μας μάθουν πράγματα που κάνουν καλά ώστε να τα υιοθετήσουμε, αλλά το να προσπαθήσουμε να κάνουμε την πόλη μια άλλη πόλη είναι λάθος. Πιστεύω ότι η Αθήνα, και γι’ αυτό επέλεξα και να ζήσω και να μεγαλώσω τα παιδιά μου εδώ, είναι μια υπέροχη πόλη. Είναι μια πόλη που η φύση της, το φως της, η ιστορία της, ο πολιτισμός της, όλα αυτά, συνθέτουν κάτι μαγευτικό. Είναι ένας καμβάς πάνω στον οποίο μπορείς να κάνεις απίθανα πράγματα. Βλέπουμε σιγά-σιγά, όσο περνάμε από την εποχή που τα περιμέναμε όλα από το κράτος σε μια εποχή που νιώθουμε την ανάγκη να δημιουργήσουμε κάτι δικό μας, ότι η Αθήνα μπορεί να γίνει ακριβώς αυτός ο χώρος που θα φιλοξενήσει τα όνειρα των παιδιών μας και αυτό είναι που θέλω να πετύχω. Γιατί βλέπω τα παιδιά μου να μεγαλώνουν και το τελευταίο που θα ήθελα είναι το πρότυπό τους να είναι μια άλλη πόλη, να πάνε να ζήσουν κάπου αλλού. Θέλω να νιώσουν την Αθήνα ότι είναι ο χώρος που μπορεί να φιλοξενήσει τα όνειρά τους. Και αυτό νομίζω ότι πρέπει να γίνει ο στόχος όλων μας και να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε την Αθήνα πέντε - δέκα χρόνια μετά, όχι μόνο πώς θα την βγάλουμε την επόμενη μέρα. Δύσκολο εγχείρημα, ειδικά σε μια περίοδο κρίσης, αλλά πολύ απαραίτητο".
"Πρέπει να αποφύγουμε με κάθε τρόπο να πάμε πάλι σε λύσεις βιτρίνας, στο Κολωνάκι, στα γνωστά σημεία που όλοι οι Δήμαρχοι ασχολούνται και να πάμε "κάτω από τις γραμμές του τρένου" που λέω καμιά φορά, ή κάτω απ’ την Πειραιώς, εκεί που λίγα χρήματα μπορούν να κάνουν μεγάλη διαφορά. Και να σας πω ένα συγκεκριμένο παράδειγμα. Προχθές ήταν εδώ ένας πολύ καλός μου φίλος, που αυτή τη στιγμή είναι διευθυντικό στέλεχος στο Georgetown University στην Washington. Αυτός ο άνθρωπος λατρεύει την Ελλάδα, είναι ελληνικής καταγωγής και έχει μαζέψει γύρω του και πολλούς αρκετά εύπορους Έλληνες που χρηματοδοτούν το Πανεπιστήμιο του Georgetown και οι οποίοι θέλουν να κάνουν κάτι με την Ελλάδα. Τους πήγα στην Ακαδημία Πλάτωνος και τους μίλησα για το τι θα μπορούσε να είναι η Ακαδημία Πλάτωνος, ένας χώρος όπου έρχονται φοιτητές απ’ όλο τον κόσμο για να σπουδάσουν Ιστορία, Αρχαιολογία, Πολιτικές Επιστήμες, Φιλοσοφία. Πήραν ένα χαρτί και έγραφαν, «τόσα για να πάρεις ένα κτίριο, τόσα για να το μετατρέψεις, να κάνεις δωμάτια, τόσα για να κάνεις τάξεις, τόσο να κάνεις αυτό, θα μιλήσουμε στο τάδε Πανεπιστήμιο, θα κάνουμε προγράμματα των 15 ημερών, της μιας εβδομάδας». Εγώ απλώς τους είπα την ιδέα και ξαφνικά έβλεπες αυτά τα καταπληκτικά δημιουργικά μυαλά που έχουν τους πόρους, να είναι έτοιμοι άμεσα, να επενδύσουν σ’ αυτή την πόλη και μάλιστα σ’ ένα μέρος της πόλης που για χρόνια τώρα, κανείς δεν είχε επενδύσει. Η Αθήνα έχει τη δυνατότητα με λίγα λεφτά, να κάνει θαύματα. Και αυτό είναι που πρέπει να ενισχύσουμε".
"Το 2010 μαζί με τον κ. Σεβαστή του ΣΕΓΑΣ και τον κ. Παναγόπουλο, καθίσαμε κάτω και είπαμε, έρχεται το 2010, 2.500 χρόνια από τη μάχη του Μαραθώνα. Τι μπορούμε να κάνουμε; Και βάλαμε μπροστά ένα πρόγραμμα προώθησης του Μαραθωνίου της Αθήνας με 30.000 ευρώ για μικροδιαφημίσεις, για να δώσουμε φυλλάδια στις πόλεις και κινητοποιήσαμε όποιον ξέραμε και δεν ξέραμε, για να διαφημίσει το Μαραθώνιο. Ήρθαν στην Αθήνα εκείνη τη χρονιά 6.000 ξένοι να τρέξουν το Μαραθώνιο. Ο καθένας τους έφερε 3 συνοδούς, έμειναν 4 βράδια και ξόδεψαν 175 ευρώ. Άρα 17,5 εκατομμύρια μπήκαν στην πόλη της Αθήνας σ’ ένα Σαββατοκύριακο. Ξοδέψαμε 30.000 ευρώ και μας ήρθαν 17,5 εκατομμύρια. Αυτό είναι η Αθήνα. Όταν φυτέψεις κάτι που ν’ αξίζει τον κόπο, φυτρώνει κάτι θαυμάσιο. Ακαδημία Πλάτωνος, Μαραθώνιος, τόσες γειτονιές που έχουν δυνατότητες σήμερα. Θέλει μόνο λίγη φαντασία, ανθρώπους που νοιάζονται για την πόλη και μια καλή ομάδα που θα τα προχωρήσει μπροστά. Και αυτό φτιάχνουμε τώρα".
"Πιστεύω ότι οποιοσδήποτε άνθρωπος εμπλέκεται σε μια πολιτική διαδικασία έχει τις ιδέες του, έχει τα πιστεύω του, έχει τις αξίες τις οποίες φέρνει στο τραπέζι. Αυτά δε μπορούμε να τ’ αρνηθούμε. Εγώ προέρχομαι από έναν συγκεκριμένο πολιτικό χώρο και τον τιμώ και θεωρώ ότι αυτός ο γενικότερος χώρος που λέμε, της Κεντροαριστεράς, είναι ο χώρος που μ’ εκπροσωπεί. Όταν πια όμως φτάνουμε στο Δήμο βλέπουμε ότι ο κόσμος ειδικά σε μεγάλες πόλεις όπως στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, ψηφίζει ακόμα με κριτήρια κομματικά. Ας αφήσουμε στο πλάι τα κομματικά κριτήρια, ας φέρουμε ο καθένας μας τις ιδεολογίες μας στο τραπέζι. Από την πείρα μου στην πολιτική, στο 90% των θεμάτων μπορούμε να τα βρούμε. Εμείς έχουμε ξεκινήσει μια προσπάθεια που τραβάει ανθρώπους και από δεξιά κι από αριστερά, ανθρώπους που νοιάζονται για την πόλη, ο καθένας φέρνει τις αξίες του κι αυτό είναι ευπρόσδεκτο. Θα διαφωνήσουμε, κι αυτό είναι ευπρόσδεκτο, αλλά εάν βάλουμε πρώτα την πόλη και μετά τα κόμματά μας, πιστεύω ότι θ’ αλλάξουμε την Αθήνα σε πολύ μεγάλο βαθμό. Υπάρχουν τρομερές ευκαιρίες να συνεργαστούμε και να δείξουμε ένα άλλο πνεύμα πολιτικής, ένα πνεύμα πολιτικής για το οποίο κάθε Αθηναίος θα νιώσει περήφανος που ζει σε μια πόλη που οι πολιτικοί συνεργάζονται. Βεβαίως θα τσακωνόμαστε γι’ αυτά στα οποία μπορεί να διαφωνούμε αλλά κυρίως θα λύνουμε προβλήματα μαζί και θα προχωράμε μπροστά".