Τα ελαστικά για τα τετρακίνητα οχήματα έχουν ξεχωριστό ενδιαφέρον. Πρόκειται για ελαστικά που έχουν ακόμη πιο δύσκολο έργο από αυτό που γνωρίζουν με τα ελαστικά των επιβατικών. Ο λόγος πολύ απλός: τα ελαστικά των τετρακίνητων πρέπει να είναι πιο ανθεκτικά λόγω της επαφής τους με δύσκολα εδάφη – χώματα, λάσπες, πέτρες κ.α. – και ταυτόχρονα να κρατούν στο ύψος των περιστάσεων την πρόσφυση τους.
Ενα καλό σετ ελαστικών μπορεί να προσδώσει ιδιαίτερες δυνατότητες ακόμη και σε ένα μέτριο αυτοκίνητο. Πώς; Αν αναλογιστεί κάποιος ότι η πρόσφυση που μπορούν να προσφέρουν τα επιμέρους συστήματα του αυτοκινήτου (αναρτήσεις, μπλοκέ διαφορικά κλπ.) είναι δεδομένη, ένα ελαστικό το οποίο προσφέρει π.χ. 10% περισσότερη πρόσφυση, αυξάνει σημαντικά την κινητικότητα σε ιδιαίτερα δύσκολες καταστάσεις.
Ουσιαστικά υπάρχουν 4 τύποι ελαστικών για τα τετρακίνητα αυτοκίνητα: ασφάλτινα, παντός εδάφους, λάσπης και χιονιού. Τα ασφάλτινα ελαστικά, όπως λέει και το όνομά τους, προορίζονται για χρήση στην άσφαλτο και το καλό χώμα. Προσφέρουν καλύτερη πρόσφυση στο βρεγμένο, μικρότερη κατανάλωση και λιγότερο θόρυβο κύλισης από τους δύο άλλους τύπους. Φθείρονται όμως δραματικά αν κάποιος οδηγήσει γρήγορα στο χώμα, ενώ σε καμία περίπτωση δεν μπορούν αντεπεξέλθουν σε οριακές εκτός δρόμου συνθήκες: τα πλαϊνά τους είναι πολύ μαλακά για να αντέξουν τις επαφές με τις πέτρες και το πέλμα τους πολύ πυκνό για να μπορεί να δουλέψει στη λάσπη. Από την άλλη έχουν αποδεκτή συμπεριφορά στην άμμο ι.
Τα ελαστικά παντός εδάφους είναι ένας συμβιβασμός για όποιον κινείται κυρίως στην άσφαλτο, αλλά δεν θέλει να ακινητοποιείται με το παραμικρό εκτός δρόμου. Όταν είναι καινούρια, με τις «γωνίες» του πέλματος άφθαρτες, λίγα έχουν να ζηλέψουν από τα καθαρόαιμα ελαστικά λάσπης. Διαθέτουν συνήθως ενισχυμένα πλαϊνά, σχεδίαση πέλματος που απομακρύνει τη λάσπη και προσφέρει αποδεκτή πρόσφυση σε κάθε είδους έδαφος. Παράγουν ελάχιστα περισσότερο θόρυβο κύλισης από τα ασφάλτινα και φθείρονται με τον ίδιο ρυθμό στην καθημερινή χρήση. Με τη βελτίωση των χαρακτηριστικών των ελαστικών παντός εδάφους τα τελευταία χρόνια, ακόμη και παραδοσιακοί κατασκευαστές, έχουν πειστεί ότι αυτά μπορούν να αντεπεξέλθουν ακόμη και στην πιο δύσκολη χρήση. Οι περισσότεροι δίνουν σαν στάνταρ ελαστικά all terrain ενώ μόνο κατόπιν ειδικής παραγγελίας εφοδιάζουν τα πιο ειδικά από τα μοντέλα τους – και μόνο – με ελαστικά λάσπης.
Τα ελαστικά λάσπης είναι ουσιαστικά τα εξειδικευμένα ελαστικά για εκτός δρόμου χρήση. Έχουν αραιό πέλμα για να απομακρύνεται εύκολα η λάσπη, ενισχυμένα πλαϊνά για να αντέχουν τις επαφές με τις πέτρες και σκελετό που μπορεί να αντέξει τη λειτουργία με χαμηλές πιέσεις, απαραίτητη για την εκτός δρόμου κίνηση. Αν και τελευταία έχουν γίνει πολλές προσπάθειες να βελτιωθεί η συμπεριφορά τους εντός δρόμου, παραμένουν θορυβώδη, βενζινοβόρα και με περίεργη οδική συμπεριφορά στην άσφαλτο. Φθείρονται μάλιστα υπερβολικά να η χρήση στην άσφαλτο συνδυαστεί με υψηλές θερμοκρασίες περιβάλλοντος. Στα ελαστικά λάσπης καλό είναι να προτιμηθούν διαστάσεις με υψηλό προφίλ, για να μην μειωθεί η άνεση, λόγω των ενισχυμένων πλευρών. Κάποια από τα ελαστικά λάσπης, αυτά που μοιάζουν με τα ελαστικά των τρακτέρ, δεν είναι εγκεκριμένα για χρήση στο δρόμο. Όλα τα ελαστικά λάσπης δεν είναι ότι καλύτερο μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς σε άμμο, παγωμένο χιόνι και βροχή. Προσοχή θέλει ο δείκτης ταχύτητας των ελαστικών αυτών, μιά και τα περισσότερα είναι κατηγορίας Q,R και T που σημαίνει μέγιστη ταχύτητα 160, 170 και 180 km/h.