Οι εικόνες με τους θρύλους των οδηγών της Formula1, που έχουν πατήσει τα 80, αλλά, συνεχίζουν να σανιδώνουν το γκάζι σαν 17αρηδες, σίγουρα δεν αποτελεί την εξαίρεση. Οι οδηγοί μεγάλης ηλικίας, μπορούν να οδηγούν, αρκεί να έχουν τα μάτια τους ...δεκατέσσερα, και τα αντανακλαστικά τους - όσο μειωμένα και αν είναι - σε εγρήγορση.
Έτσι, η οδήγηση στην τρίτη ηλικία δεν είναι απαγορευτική. Αρκεί ο οδηγός να γνωρίζει ότι, όταν μεγαλώσει, τα αντανακλαστικά του είναι μειωμένα, η όραση περιορισμένη και σίγουρα οι αντοχές ...συρρικνωμένες.
Το άλφα και το ωμέγα, για την γνωμάτευση οδηγικής ικανότητας ξεκινάει από τον ιατρό, τον οφθαλμίατρο και τις συστηματικές ιατρικές εξετάσεις, που - καλώς προωθεί η σημερινή κυβέρνηση - και ρίχνει το ..μπαλάκι στους γιατρούς, για το αν ένας 74αρης είναι ικανός να οδηγήσει με ασφάλεια ή όχι.
Σύμφωνα με τον Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας, ΙΟΑΣ ένας μεγάλος αριθμός τροχαίων ατυχημάτων στην χώρα μας συνδέεται με τους οδηγούς της τρίτης ηλικίας. Συγκεκριμένα, περισσότεροι από 300 άνθρωποι άνω των 55 ετών χάνονται κάθε χρόνο στους δρόμους. Πολλοί από αυτούς είχαν είτε σοβαρές παθήσεις, είτε μειωμένη όραση ή ακόμη και χαμηλή ακοή.
Επίσης, κάποιες αιτίες ατυχημάτων είναι περισσότερο συχνά σε ηλικιωμένους οδηγούς. Στις αιτίες αυτές περιλαμβάνεται ο λανθασμένος τρόπος πραγματοποίησης της αλλαγής κατεύθυνσης, η μη παραχώρησης προτεραιότητας, η παραβίαση της μεσαίας διαχωριστικής γραμμής κ.α.
Τσεκ - απ κάθε λίγο και λιγάκι!
Ο τακτικός έλεγχος των ματιών είναι επιβεβλημένος, ενώ η σωστή χρήση ποιοτικών γυαλιών εξίσου σημαντική.Στις μεγάλες ηλικίες - ακόμη και μετά τα 55 - παθήσεις, όπως η πρεσβυωπία, ο καταρράκτης και το γλαύκωμα εμφανίζονται όλο και πιο συχνά. Στατιστικά, το 20% των ατόμων που έχουν ηλικία άνω των 55 ετών και το 30% ηλικιών άνω των 65 έχουν μειωμένη ακοή. Αυτό έχει άμεσες συνέπειες στην οδική ασφάλεια, μιας και η μειωμένη ακοή δυσχεραίνει την αντίληψη του περιβάλλοντος. Και στην περίπτωση της μειωμένη όρασης αλλά και αυτή της μειωμένης ακοής, οι οδηγοί που παρουσιάζουν αυτές τις παθήσεις θα πρέπει να επισκέπτονται τον γιατρό, είτε για να χρησιμοποιούν τα κατάλληλα γυαλιά οράσεων ή και να φορούν ακουστικά βαρηκοίας.