Στο πνεύμα αυτό, η παρουσίαση πραγματοποιήθηκε στο Timmendorfer Strand στην ακτή της Βαλτικής Θάλασσας. Για την  Opel, το Manta ήταν ένα άνοιγμα σε μία νέα αγορά. «Αντί να δημιουργήσουμε κάτι ‘παρωχημένο’, το αυτοκίνητο που παρουσιάζουμε πλαισιώνει τη γκάμα μας, ικανοποιώντας ένα νέο αίτημα της αγοράς» έλεγε το δελτίο τύπου τα εποχής.

Το Manta ήταν νέο, κομψό και σπορ και ερχόταν την κατάλληλη στιγμή. Τα ελκυστικά coupé με χώρο για τέσσερα άτομα  ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή. Ο κόσμος ζητούσε κάτι διαφορετικό, το σχήμα και οι γραμμές του Manta ήταν αυτό που έψαχνε η αγορά. Στην πρώτη πλήρη χρονιά πωλήσεων, η Opel πούλησε 56.200 αντίτυπα του Manta. Συνολικά κατασκευάστηκαν 498.553 οχήματα. Η πλατφόρμα, η ανάρτηση και οι κινητήρες ήταν κοινά με του Ascona. Μία νέα προσθήκη στη γκάμα κινητήρων ήταν ο 1.6 με 68hp, που έφτανε τα 80hp στην έκδοση S. Ο ισχυρότερος κινητήρας του Manta ήταν ο τετρακύλινδρος 1.9 S με 90hp που χρησιμοποιούσε και το Opel Rekord.

Η γκάμα μοντέλων Manta ξεκίνησε με  τον 1.2 (60hp) το 1972, και ακολούθησε το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς το πολυτελές Manta Berlinetta. Ο στάνταρ εξοπλισμός περιλάμβανε σπορ τιμόνι, θερμαινόμενο πίσω παρμπρίζ, προβολείς αλογόνου,  ηλεκτρικά μπεκ πλύσης παρμπρίζ και οροφή από βινύλιο. Τα πέντε χρόνια της παραγωγής εμπλουτίστηκαν από πολυάριθμες ακόμα εκδόσεις – “Holiday”, “Plus”, “Swinger” και “Summer Bazar” συνδύαζαν ανώτερο εξοπλισμό με προσιτή τιμή. Το Manta GT/E, με κινητήρα 1.9L 105hp με ψεκασμό καυσίμου Bosch L Jetronic, εμφανίστηκε το 1974. Η τάση για χρήση ματ αντί χρωμιωμένων διακοσμητικών συνεχίστηκε με το Manta GT/E. Το τελευταίο ειδικό μοντέλο έφτασε το 1975, λίγο πριν το ντεμπούτο του Manta B. Το “Black Magic” – βασισμένο στο GT/E ήταν βαμμένο όλο μαύρο με πορτοκαλί λωρίδες στα πλευρά  του.