Η αποπληθωριστική τάση σημαίνει ότι, ceteris paribus, τα πραγματικά επιτόκια αυξάνονται σε όλη την περιοχή.
Οι ανησυχίες ότι οι αποπληθωριστικές δυνάμεις συνεχίζουν να ριζώνουν στην Ασία και ότι η συνακόλουθη επιδείνωση των νομισματικών συνθηκών καθυστερεί την περιφερειακή ανάπτυξη είναι ένα σημαντικό θέμα της φετινής χρονιάς. Ένας βασικός ένοχος πίσω από αυτές τις δυνάμεις είναι οι καλύτερες οικονομικές συνθήκες των ΗΠΑ. Όσο αντιφατικό και αν ακούγεται αυτό, η ανατίμηση του δολαρίου, η οποία οφείλεται στη μακροοικονομική υπεραπόδοση των ΗΠΑ σε σχέση με την Ασία, καθώς και τον υπόλοιπο κόσμο, προκαλεί σύσφιξη των νομισματικών συνθηκών σε όλη την Ασία. Ακόμα χειρότερα, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος ότι η ευρέως αναμενόμενη και απολύτως απαραίτητη ώθηση στην περιφερειακή ανάπτυξη λόγω της ανάκαμψης της αμερικανικής οικονομίας, δεν υλοποιείται.
Με την οικονομία των ΗΠΑ επιτέλους να φαίνεται να έχει ανακάμψει, η ανατίμηση του δολαρίου βοηθά, τουλάχιστον εν μέρει, στην ώθηση προς τα κάτω των τιμών των βασικών εμπορευμάτων παγκοσμίως, με τις αντιπληθωριστικές, ακόμη και αποπληθωριστικές, πιέσεις γρήγορα να εξαπλώνονται στους εισαγωγείς βαρέων προϊόντων στην Ασία. Η αποπληθωριστική τάση σημαίνει ότι, ceteris paribus, τα πραγματικά επιτόκια αυξάνονται σε όλη την περιοχή.
Ένα ισχυρό δολάριο, με το οποίο είναι συνδεδεμένες οι περισσότερες ασιατικές χώρες, ή σε σχέση με το οποίο τουλάχιστον διατηρούν μία «ανεπίσημη μαύρη» ισοτιμία, είναι πιθανόν να μοιάζει με μια πιο αυστηρή νομισματική πολιτική για το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής, πολύ περισσότερο από ό τι θα περίμενε κανείς. Καθώς οι χώρες προσπαθούν να εξομαλύνουν τη μεταβλητότητα των τιμών συναλλάγματος κατά της αύξησης του δολαρίου, η πιο αργή συσσώρευση αποθεματικών, ή ακόμη και η εξάντληση των αποθεμάτων, είναι ο μηχανισμός μέσω του οποίου η δυναμική του USD μετριάζει την αύξηση των νομισματικών μεγεθών στις περιφερειακές οικονομίες. Εξαιρώντας τα αποτελέσματα αποτίμησης, σύμφωνα με τα οποία το ευρώ και τα άλλα μη εκφρασμένα σε USD στοιχεία ενεργητικού είναι μικρότερης αξίας σε δολάρια ΗΠΑ, εκτιμάται ότι η συνολική συσσώρευση αποθεμάτων στην Ασία εκτός Ιαπωνίας έχει επιβραδυνθεί απότομα τους τελευταίους μήνες και, χωρίς πλήρη αποστείρωση, έχει μετριάσει την επέκταση της νομισματικής βάσης.
Με την Fed έτοιμη για την πρώτη σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής των ΗΠΑ αργότερα μέσα στο έτος, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και η Τράπεζα της Ιαπωνίας (BoJ) προσπαθούν επίσης να εισάγουν πληθωρισμό μέσω των αδύναμων νομισμάτων τους , προσθέτοντας ένα ακόμα πρόβλημα στα ήδη υπάρχοντα προβλήματα των κεντρικών τραπεζών της Ασίας. Στην πραγματικότητα, προσπαθούν να εξάγουν αποπληθωρισμό σε βασικούς εμπορικούς εταίρους. Πολλές από τις ασιατικές οικονομίες, στις οποίες η έκθεση του εμπορίου για την Ευρώπη και την Ιαπωνία είναι συνήθως σημαντική, είναι από τα βασικά θύματα της ανατροπής του πληθωρισμού, ακόμη και αποπληθωρισμού, και της απώλειας της εξωτερικής ανταγωνιστικότητας.
Το επιστέγασμα αυτών των τάσεων υπήρξε μια σύσφιξη των οικονομικών συνθηκών σε ολόκληρη την περιοχή. Η Κίνα έχει δει τη μεγαλύτερη σύσφιξη κατά τη διάρκεια των τελευταίων έξι μηνών, η οποία δεν θα πρέπει να αποτελεί έκπληξη, καθώς το RMB έχει δει τη μεγαλύτερη πραγματική ανατίμηση, άνω του 10% κατά τη διάρκεια της περιόδου. Η Ταϊλάνδη και οι Φιλιππίνες δεν είναι πολύ πίσω. Όσον αφορά το επίπεδο της περιοριστικότητας των οικονομικών συνθηκών, η Κίνα και η Ταϊλάνδη έχουν το μεγαλύτερο περιορισμό ενώ η Ινδία, η οποία έχει την υψηλότερη εμπορική έκθεση για τη ζώνη του ευρώ βρίσκεται λίγο χαμηλότερα.
Η σχετική σύσφιξη ή χαλάρωση των συνολικών χρηματοοικονομικών συνθηκών παίζει αρκετά σημαντικό ρόλο λόγω της ισχύος της σηματοδότησης που έχει για άλλα «σκληρά» οικονομικά δεδομένα. Δεδομένης της σταθερής σύσφιξης των οικονομικών συνθηκών στην Κίνα τους τελευταίους μήνες, αποτελέσε έκπληξη ότι ο PMI μεταποίησης δεν υπήρξε ασθενέστερος. Ενώ όμως η δημοσίευση του HSBC / Markit PMI της Κίνας για τον Φεβρουάριο διασκέδασε τις προσδοκίες με μια μικρή αύξηση στο 50,1 από το τελικό 49,7 που βρισκόταν τον Ιανουάριο, ενδεχομένως το γεγονός ότι το νέο κινεζικό έτος είναι κινητή εορτή μπορεί να έχει παίξει ρόλο στην εποχιακή προσαρμογή . Αν και εξακολουθεί να βρίσκεται sub-parity, η παραγωγή και οι νέες παραγγελίες βελτιώθηκαν οριακά παράλληλα με μια σημαντική αύξηση των αποθεμάτων των αγορών. Αυτό μπορεί να αντανακλά τη βελτίωση των συνθηκών ζήτησης μετά από την πτώση των ελαχίστων υποχρεωτικών αποθεματικών στις αρχές Φεβρουαρίου, αλλά μπορεί επίσης να αντανακλά την εποχιακή «βιασύνη» να ολοκληρωθούν οι υπάρχουσες παραγγελίες πριν από τις εαρινές διακοπές.
Όπως έχει ειπωθεί και στο παρελθόν, η Ασία βρίσκεται εν μέσω διασταυρούμενων πυρών του παγκόσμιου νομισματικού πολέμου, με την Κίνα να είναι ο μεγαλύτερος χαμένος μέχρι στιγμής. Οι πρόσφατες πολιτικές κινήσεις από την κεντρική τράπεζα της Αυστραλίας (RBA), τη Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας (PBOC) και την Τράπεζα της Ινδονησίας θα πρέπει να εξεταστούν στο πλαίσιο αυτό. Με την αδυναμία του EUR να είναι πιθανό να επεκταθεί και με το γιεν, επίσης, πιθανό να επαναλάβει την υποτίμηση κάποια στιγμή, οι κεντρικές τράπεζες της περιοχής θα πρέπει να ενισχύσουν όλο και περισσότερο την τόνωση της οικονομίας ώστε να αντισταθμίσουν με αυτό τον τρόπο την ανατίμηση της πραγματικής ισοτιμίας, την πτώση του πληθωρισμού και την επιβράδυνση της ανάπτυξης. Ο ρυθμός της πολιτικής χαλάρωσης είναι πιθανό να αυξηθεί. Για την Κίνα, αυτό που είναι λιγότερο σαφές, ωστόσο, είναι αν η PBOC θα κινηθεί νομισματικά πέρα από την αρχική (πιθανή) διεύρυνση του εύρους της ημερήσιας διαπραγμάτευσης του RMB.