BofA

Σύμφωνα με την BofA Merill Lynch, η μικρή ανάκαμψη του ευρώ πάνω από τα επίπεδα του 1,34 αυτές τις ημέρες, αποτελεί ίσως την «τέλεια ευκαιρία πώλησης» για τους επενδυτές με βραχυπρόθεσμο ορίζοντα και επισημαίνει πως μετά τις απότομες οπισθοχωρήσεις από το επίπεδο του 1,3711 που άγγιξε το ευρώ στις αρχές του μένα, η τάση έχει γυρίσει σε bearish.

Deutsche Bank

Η Deutsche Bank που διατηρούσε σταθερά bullish στάση για την ισοτιμία ευρώ / δολαρίου από τον περασμένο Αύγουστο (έχοντας μάλιστα μία ενυπωσιακή long θέση στις αρχές αυτούς του έτους, μεχρι που το νόμισμα χτύπησε τον αναθεωρημένο στόχο του 1,37 στις αρχές του μήνα) αλλάζει σε ουδέτερη την στάση της, εξηγώντας ότι οι υποστηρικτικοί παράγοντες του ευρώ, έχουν πλέον λίγο-πολύ υποτιμηθεί.

Σύμφωνα με την τράπεζα, οι παράγοντες αυτοί είναι οι εξής τέσσερις: (1) η σχετική νομισματική πολιτική (2) οι τοποθετήσεις ( 3) η ανάπτυξη της ζώνης του ευρώ και (4) τα θετικά θεμελιώδη μεγέθη.

Η DB τονίζει πως οι τρεις πρώτοι «κυκλικοί» παράγοντες έχουν σε μεγάλο βαθμό αποτιμηθεί στην αξία του νομίσματος, και έτσι δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για περαιτέρω άνοδο του ευρώ στο εγγύς μέλλον.

Για το υπόλοιπο πρώτο τρίμηνο του 2013, η «κυκλική» ιστορία φαίνεται σε μεγάλο βαθμό να έχει προεξοφληθεί, και τώρα συνοδεύεται από τον κίνδυνο μεγαλύτερης αστάθειας τόσο σε ότι αφορά το πολιτικό μέτωπο (ιταλικές εκλογές) όσο και το μέτωπο της πολιτικής (κινήσεις της ΕΚΤ).

Η ισοτιμία ευρώ / δολαρίου, όπως προσθέτει, είναι επίσης πιθανό να γίνει όλο και πιο ευαίσθητη στην ευρύτερη τάση του δολαρίου, το οποίο έχει κινηθεί σε εντυπωσιακά στενό έυρος κατά τη διάρκεια των τελευταίων έξι μηνών.

Barclays

Η Barclays δίνει τρεις λόγους για τους οποίους η δύναμη του ευρώ θα είναι βραχύβια και περιορισμένη. Με τους κινδύνους γύρω από τη ζώνη του ευρώ να είναι σε μεγάλο βαθμό απόντες, η στάση της ΕΚΤ και οι βελτιωμένες οικονομικές συνθήκες θα παραμείνουν ως έχουν στο εγγύς μέλλον, ωθώντας το ευρώ έναντι του δολαριου στο 1,38 σε έναν μήνα, όπως επισημαίνει η Barclays.

Ωστόσο, εκτιμά ότι αυτά τα αυξημένα επίπεδα είναι απίθανο να διαρκέσουν και η συναλλαγματική ισοτιμία θα κινηθεί χαμηλότερα στο 1,28 σε 12 μήνες, και οι λόγοι είναι οι εξής:

Πρώτον, οι πολιτικοί κίνδυνοι θα γίνουν ολοένα και πιο σημαντικοί όσο περνάει ο καιρός. Οι καταγγελίες περί διαφθοράς στην Ισπανία δεν έχουν ακόμη διευθετηθεί και μπορεί να έχουν επιπτώσεις στη σταθερότητα της κυβέρνησης και –συνεπώς- στην εμπιστοσύνη στην δημοσιονομική εξυγίανση και τα μεταρρυθμιστικά προγράμματα. Επίσης, οι ιταλικές εκλογές στις 24-25 Φεβρουαρίου κινδυνεύουν να είναι μία μάχη στήθος με στήθος, κάτι που η αγορά δεν είχε προβλέψει.

Δεύτερον, οι τοποθετήσεις στο ευρώ έχουν «γυρίσει» από εξαιρετικά bearish στα μέσα του 2012 σε ελαφρώς bullish, και οι αρνητικές θέσεις στις περιφερειακές αγορές ομολόγων (όπως η Ισπανία) έχουν σε μεγάλο βαθμό μειωθεί. Αυτό υποδηλώνει ότι η επιστροφή των ανησυχιών όπως για παράδειγμα η επιστροφή των πολιτικών κινδύνων, μπορεί να προκαλέσουν νέο κύκλο σορταρίσματος από τους επενδυτές.

Τρίτο και σημαντικότερο, η μεσοπρόθεσμη οικονομική εικόνα παραμένει αδύναμη. Τα στοιχεία του PMI του Ιανουαρίου δείχνουν ότι η αδύναμη οικονομική προοπτική της νότιας Ευρώπης έχει επεκταθεί και στη Γαλλία. Οι σχετικές οικονομικές προοπτικές μεταξύ της ζώνης του ευρώ και των ΗΠΑ, συνεχίζουν να δείχνουν προς μια πιο «χαλαρή» (dovish) ΕΚΤ από ότι η Fed, ιδιαίτερα κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2013.

RBS

Σύμφωνα με τον Jesper Bargmann, επικεφαλής forex στην Rοyal Bank of Scotland το ράλι του ευρώ απειλεί να αυξήσει σημαντικά την πίεση στα κράτη που «αγωνίζονται» σήμερα στην ευρωζώνη, όπως η Γαλλία, η Ισπανία, η Ιταλία και η Ελλάδα.

Η πρόσφατη ενίσχυση του ευρώ είναι μια πραγματική ανησυχία για τις ευρωπαϊκές οικονομίες, κυρίως καθώς οι φορείς χάραξης πολιτικής έχουν περιορισμένη εξουσία για τον έλεγχο του ενιαίου νομίσματος, προσθέτει. Όπως σημειώνει, γίνεται λόγος για ένα παγκόσμιο νομισματικό πόλεμο, αλλά η Ευρώπη δεν μπορεί πραγματικά να συμμετάσχει λόγω του τρόπου λήψης των αποφάσεων. Η ΕΚΤ βρίσκεται στη διαδικασία της συρρίκνωσης του ισολογισμού της, ενώ η Ιαπωνία και οι ΗΠΑ τον επεκτείνουν.

K.E.