Το αμερικανικό νόμισμα αποτελεί ασφαλές καταφύγιο σε περιόδους κρίσης, με τις απανωτές αυξήσεις επιτοκίων των κεντρικών τραπεζών, που αποτελούν το μοναδικό «όπλο» στα χέρια τους, να φέρνουν στην επιφάνεια το ενδεχόμενο της ύφεσης. Κάτι που δυστυχώς δε φαίνεται να απασχολεί όσο πρέπει τους κεντρικούς τραπεζίτες.

Η συγκεκριμένη τακτική οδηγεί σε μαζικές πωλήσεις στα χρηματιστήρια και ενδυναμώνει το δολάριο, ενώ αντίθετα αποδυναμώνει άλλα βασικά νομίσματα όπως το ευρώ και την στερλίνα. Ειδικότερα, η στερλίνα ετοιμάζεται για τη μεγαλύτερη εβδομαδιαία πτώση της έναντι του δολαρίου τα τελευταία δύο χρόνια, ενώ παράλληλα «άγγιξε» νέο χαμηλό 37 ετών στα 1,1051 δολάρια ανά στερλίνα. Επιπλέον, οι αποδόσεις των βρετανικών ομολόγων καταγράφουν τη μεγαλύτερη ημερήσια άνοδο των τελευταίων δεκαετιών.

Στο ίδιο μήκος κύματος, το ευρώ διολίσθησε 0,8% στα 0,9736 δολάρια ανά ευρώ, που αποτελεί το χαμηλότερο επίπεδο για το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα από τον Οκτώβριο του 2002. Η νέα «βουτιά» του ευρώ οφείλεται κυρίως στη δημοσιοποίηση νέας έρευνας σύμφωνα με την οποία, η υποχώρηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας σε ολόκληρη την ευρωζώνη επιταχύνθηκε αυτόν τον μήνα και η οικονομία πιθανότατα εισέρχεται σε ύφεση.

Σε συνδυασμό με την επιθετική νομισματική πολιτική των κεντρικών τραπεζών, που προαναφέραμε, το εύθραυστο γεωπολιτικό κλίμα με τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας και την ενεργειακή κρίση που «μαστίζει» κυρίως την Ευρώπη, τα πολυετή χαμηλά για το ευρώ και την βρετανική λίρα και τα ανάλογα υψηλά για το δολάριο αποτελούν λογικό επακόλουθο.