«Διάγουμε μια περίοδο από αυτές που ονομάζουμε 'μια στη δεκαετία' όπου υπάρχει πανικός μαζικών πωλήσεων», ανέφερε ο Hasenstab.
«Περάσαμε μέσα από τα χαμηλά της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, της ασιατικής χρηματοοικονομικής κρίσης και της κρίσης στο Μεξικό (σσ. κρίση της τεκίλας την ονομάζει). Και είναι αλήθεια ότι σημειώνεται επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας. Αλλά δεν είναι κατάρρευση», αναφέρει.
Τα assets των αναδυόμενων αγορών έχουν σημειώσει πτώση από τις αρχές της χρονιάς, με την Κίνα να μπαίνει στα χωράφια της bear market. Ο Shanghai Composite έχει χάσει πάνω από 20% από τα υψηλά Δεκεμβρίου, ενώ διαπραγματεύεται πάνω από 40% χαμηλότερα από τα υψηλά των 52 εβδομάδων του περασμένου Ιουνίου.
«Ποτέ μου δεν έχω ξαναδεί τόσο απογοητευμένους ανθρώπους για μια κατηγορία assets, όσο των αναδυόμενων αγορών», αναφέρει.
Και σίγουρα οι αναδυόμενες δεν είναι και πολύ αγαπητές πια: σχεδόν 74 δισ. δολ. έκαναν φτερά από τη διεθνή αναδυόμενη αγορά μετοχών το 2015, έναντι 25 δι. Εκροές το 2014, σύμφωνα με στοιχεία της JP Morgan.
Μετοχικά κεφάλαια 39 δισ. δολ. έφυγαν από την ασιατικές αγορές, πλην Ιαπωνίας, πέρυσι. Όσο για το κλείσιμο της περασμένης εβδομάδας, ο δείκτης MSCI Emerging Markets Asia διαπραγματευόταν 10,8 φορές τα κέρδη του 2016, ενώ οι αναδυόμενες αγορές της Ευρώπης διαπραγματεύονταν 6,2 φορές, σύμφωνα με την Credit Suisse.
«Η αγορά αποτιμά την πλήρη κατάρρευση και η πραγματικότητα είναι ότι πρέπει απλά να αποτιμήσει μια επιβράδυνση της οικονομίας. Έτσι, υπάρχει καλή αξία εκεί έξω, αν έχετε την υπομονή και την αντοχή να παραμείνετε σταθεροί στις απόψεις σας», σημειώνει ο Hasenstab και συμπληρώνει ότι «εάν περιμένετε για έναν χρόνο, θα λάβετε μια πραγματικά καλή απόδοση».
Ωστόσο, όπως σημειώνει ο Hasenstab, δεν είναι σε όλες τις αναδυόμενες αγορές ίδιες οι συνθήκες. «Οι χώρες που αποφεύγουμε είναι χώρες όπως η Βενεζουέλα, η Ρωσία, η Τουρκία, η Νότια Αφρική, όπου είτε υπάρχει μια κάποια ευαισθησία ως προς το θέμα του πετρελαίου ή κάποιες προκλήσεις πολιτικού περιεχομένου ή δομικά/ διαρθρωτικά προβλήματα». Από την άλλη, προσθέτει ο ίδιος, «μέρη όπως το Μεξικό που άλλαξε μεν κυβερνήσεις και κόμματα, ωστόσο συνέχισε απτόητο τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Αυτή τη στιγμή (το Μεξικό) είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας αυτοκινήτων στις ΗΠΑ».