Ο κ. Μπλαζί επανέλαβε σήμερα το αυτονόητο, ότι «δεν είναι δυνατόν μία χώρα που ζητά να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση να αρνείται να αναγνωρίσει ένα από τα μέλη της», αλλά είναι σαφές ότι όλες οι ευρωπαϊκές χώρες που προβληματίζονται τώρα με την προοπτική της ένταξης της Τουρκίας, προτιμούν κάποια άλλη «να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά». Κατά προτίμηση, αυτή «η άλλη» θα ήθελαν να είναι η Κυπριακή Δημοκρατία, ή η Ελλάδα, ως άμεσα ενδιαφερόμενες, υποτίθεται. Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι οι ευρωπαϊκές χώρες προβάλλουν τώρα πολιτικές ενστάσεις για την Τουρκία, όχι λόγω της συμπεριφοράς της απέναντι στην Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά γιατί συνειδητοποίησαν την αντίδραση της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης, που εκδηλώθηκε με την ευκαιρία της διεξαγωγής δημοψηφισμάτων για το Ευρωσύνταγμα. Αντελήφθησαν επίσης, πάλι αργά, ότι η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση δεν αντέχει οικονομικά την πλήρη ένταξη της φτωχής Τουρκίας των 70 εκατομμυρίων σήμερα, που όμως αυξάνονται με ρυθμό 2,8% τον χρόνο. Γεγονός που σημαίνει ότι αν και όταν φθάσει η στιγμή της ένταξης, η Τουρκία θα είναι η μεγαλύτερη χώρα-μέλος, ενώ οικονομικά θα παραμένει πάντα «μεγάλος ασθενής» , κατά τα πρότυπα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ειδικά η γαλλική κυβέρνηση, που πρωτοστατεί στην υποβολή ενστάσεων κατά της Τουρκίας , θέλει παράλληλα να στείλει και ένα μήνυμα προς το Λονδίνο, που υποστηρίζει φανατικά από την πρώτη στιγμή την ένταξή της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση. Το Παρίσι σηματοδοτεί την βούλησή του ότι δεν πρόκειται να παραδώσει στην Βρετανία την πρωτοκαθεδρία στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης. Φαίνεται δε, ότι και η αρχηγός των γερμανών Χριστιανοδημοκρατών, η κα Μέρκελ, βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύματος και επιθυμεί την διατήρηση του γαλλογερμανικού άξονα. ΄Αλλωστε και η κα Μέρκελ έχει δηλώσει επανειλημμένα και ευθέως ότι η Τουρκία δεν πρέπει να γίνει μέλος της ΕΕ , αλλά να έχει μία ιδιαίτερη σχέση. Από την πλευρά της, η Τουρκία αντιμετωπίζει την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση, ως μεγάλη δύναμη, χαρακτηριστική της στάσης της σε όλες τις διεθνείς και διπλωματικές σχέσεις της. Στο πλαίσιο αυτό εμπίπτει και η υποσημείωση την οποία έβαλε μονομερώς, ότι δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, στο Πρωτόκολλο Τελωνειακής ΄Ενωσης. ΄Ετσι έδωσε την αφορμή και ο κ. Μπλαζί το επεσήμανε. «Επισυνάπτοντας μία μονομερή δήλωση στην υπογραφή του ΠρωτοκόλλουΤελωνειακής ΄Ενωσης, η Τουρκία δεν διευκόλυνε τα πράγματα. Δεν νοείται χώρα που ζητεί την ένταξή της σε μία κοινότητα χωρών να μην αναγνωρίζει ένα από τα μέλη της», είπε. Ο γάλλος υπουργός Εξωτερικών πρόσθεσε ότι «κατά συνέπεια έχουμε το δικαίωμα να ζητήσουμε από την Τουρκία να αποσαφηνίσει τη θέση της και να δεσμευθεί να εφαρμόσει αποτελεσματικά όλες τις δεσμεύσεις της που απορρέουν από την τελωνειακή ένωση, περιλαμβανομένου του δικαιώματος πρόσβασης των κρατών-μελών στα τουρκικά λιμάνια και τα αεροδρόμια. Αυτό το αίτημα είναι νόμιμο. Γίνεται με πνεύμα ευθύνης, διότι η Γαλλία δεν θέλει να ξεκινήσει μία νέα κρίση στην Ευρώπη.» Επισημαίνεται ότι πρόσφατα η Τουρκία απαγόρευσε σε πλοίο με κυπριακή σημαία να μπει σε τουρκικό λιμάνι. Παράλληλα, η υπουργός ευρωπαϊκών υποθέσεων της Γαλλίας, κα Κολονά, κάλεσε την Κομισιόν να είναι «εξαιρετικά προσεκτική» και «αντικειμενική στην αποτίμηση προόδου, κατά τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις κάθε υποψήφιας χώρας και τόνισε ότι «η Γαλλία θα παρακολουθεί από κοντά την πλήρη τήρηση των δεσμεύσεων που αναλαμβάνουν οι υποψήφιες χώρες». Ειδικά για την Τουρκία επεσήμανε ότι «ένταξη ή άλλη λύση, το μέλλον της με την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση δεν μπορεί να κριθεί, παρά έπειτα από μακρόχρονη διαδικασία», αλλά ακόμη και αν επιλεγεί η ένταξη «οι γάλλοι θα έχουν τον τελευταίο λόγο με δημοψήφισμα». Στο μεταξύ, ο πρωθυπουργός κ. Καραμανλής, με δήλωσή του στην Πράγα, σωστά άφησε να εννοηθεί ότι για την Αθήνα, η άρνηση της ΄Αγκυρας να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία αποτελεί πρόβλημα των ευρωτουρκικών σχέσεων και δεν είναι διμερές, της Ελλάδας με την Τουρκία, ή της Τουρκίας με την Κύπρο. Ο Πρωθυπουργός είπε ότι «με τη μονομερή δήλωση που έκανε η Τουρκία υπογράφοντας το Πρωτόκολλο, δημιούργησε μία σειρά προβλημάτων που θ