Σύμφωνα με την έκθεση, η ευρωζώνη δεν αρκεί να δημιουργήσει ένα μηχανισμό σταθερότητας ο οποίος θα χρηματοδοτεί μόνο το δημόσιο χρέος, αλλά χρειάζεται ένα μηχανισμό ο οποίος παράλληλα θα χρηματοδοτεί πανευρωπαϊκά έργα υποδομής. Αυτό θα μπορούσε να γίνει μέσω της έκδοσης ευρωομολόγων -- δηλαδή ομολογιακών δανείων υπό την εγγύηση της ΕΕ, αναφέρει η έκθεση.
Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά το «ευρωπαϊκό εξάμηνο», υπενθυμίζεται ότι έχει δύο στόχους. Αφενός τη βελτίωση της δημοσιονομικής και μακροοικονομικής σταθερότητας και αφετέρου την αναζωπύρωση της ανάπτυξης.
Ωστόσο, όπως σημειώνει η έκθεση, «φαίνεται ότι στην πράξη, ο πρώτος στόχος έχει παραγκωνίσει το δεύτερο», διακυβεύοντας, κατά κάποιο τρόπο τη νέα στρατηγική για την ανάπτυξη και την απασχόληση «Ευρώπη 2020», από την οποία η ΕΕ προσδοκά καλύτερα αποτελέσματα, σε σχέση με εκείνα της στρατηγικής της Λισαβόνας.
Στη συνέχεια, σημειώνεται ότι η συζήτηση περί οικονομικής διακυβέρνησης δεν θα πρέπει να περιοριστεί στους δημοσιονομικούς κανόνες, ούτε θα πρέπει να παραμεληθεί η Στρατηγική «Ευρώπη 2020», η οποία, αν εφαρμοστεί σωστά, θα οδηγήσει στη σύγκλιση των κρατών μελών και στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας στην ΕΕ.
Εξάλλου, η έκθεση επισημαίνει ότι το ευρωπαϊκό εξάμηνο δίνει μεγαλύτερη έμφαση στις κυρώσεις και μικρότερη στα κίνητρα για δημοσιονομική εξυγίανση, ενώ παράλληλα, η συμμετοχή των εθνικών κοινοβουλίων και των ευρωπαίων κοινωνικών εταίρων είναι περιορισμένη.
Σύμφωνα με την έκθεση ο συντονισμός των οικονομικών πολιτικών δεν θα πρέπει να περιοριστεί μόνο στις αρμοδιότητες των ευρωπαϊκών οργάνων, αλλά χρειάζεται και η συμμετοχή των εθνικών κοινοβουλίων, διαφορετικά οι όποιες αποφάσεις θα εκλαμβάνονται ως παρέμβαση των ευρωπαϊκών οργάνων στις εθνικές οικονομικές πολιτικές. Παράλληλα, οι κοινωνικοί εταίροι θα πρέπει να έχουν συμβουλευτικό ρόλο, τονίζει η έκθεση. «Η προώθηση του ευρωπαϊκού κοινωνικού διαλόγου είναι σημαντική για το καλό της δημοκρατίας και για τη σωστή λειτουργία της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς », αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Ωστόσο, το ευρωπαϊκό εξάμηνο δεν αποτελεί παρά μόνο ένα βήμα στην εν εξελίξει συζήτηση για την οικονομική διακυβέρνηση στην ΕΕ, καταλήγει η έκθεση. Όπως είχε επισημάνει τον περασμένο Δεκέμβριο ο Τ. Σιόπα: «Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο πρέπει να ολοκληρώσει το ζήτημα της σταθερότητας και να ανοίξει το ζήτημα της ανάπτυξης, αναγνωρίζοντας ότι δεν μπορεί να υπάρξει σταθερότητα χωρίς ανάπτυξη».