Μια σημαντική πτυχή κάθε κοινωνίας είναι ο τρόπος που κρατά τα αρχεία των ακινήτων και των κτηματικών συναλλαγών, ώστε ο ιδιοκτήτης να μπορεί να επιλύσει τυχόν διαφορές. Στην Μεσαιωνική Αγγλία αυτή η διαδικασία γινόταν ως επί το πλείστον από θρησκευτικά ή βασιλικά ιδρύματα που κρατούσαν τα αρχεία συναλλαγών. Αυτά τα αρχεία ονομάζονται χάρτες και ήταν γραμμένα στα λατινικά. Σήμερα σώζονται πάνω από ένα εκατομμύριο χάρτες, είτε στην πρωτότυπη μορφή κειμένου, είτε τα αρχαία αντίγραφα τους.
Τα χειρόγραφα αυτά, μας δίνουν πολλές ιστορικές πληροφορίες για την πολιτική, την κοινωνία και την οικονομία της Αγγλίας την περίοδο του 10ου έως και του 14ου αιώνα. Για παράδειγμα, οι ιστορικοί μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτά τα έγγραφα για να μελετήσουν την άνοδο και την πτώση των στρατιωτικών και θρησκευτικών οργανώσεων. Ένα καλό παράδειγμα είναι το Τάγμα του Νοσοκομείου του Αγίου Ιωάννου της Ιερουσαλήμ, μια θρησκευτική και στρατιωτική οργάνωση που έχει συσταθεί μετά την κατάκτηση της Δυτικής Ιερουσαλήμ τον 11ο αιώνα (Α 'Σταυροφορία).
Οι ιστορικοί λένε ότι οι χάρτες δείχνουν καθαρά πως η οργάνωση στρατιωτικοποιήθηκε ως απάντηση στην πρόσκληση για μια Δεύτερη Σταυροφορία το 1145, που προκλήθηκε από μουσουλμανικές δυνάμεις που ήθελαν να κατακτήσουν διάφορες πόλεις της περιοχής. Τα έγγραφα αυτά έχουν τεράστια ιστορική αξία, αλλά το πρόβλημα είναι ότι οι περισσότεροι χάρτες δεν έχουν ημερομηνία.

Στο πανεπιστήμιο του Τορόντο βρήκαν τον τρόπο να χρονολογήσουν, αχρονολόγητους χάρτες

H Τζελάϊλα Τιλάχουν και οι συνεργάτες της στο πανεπιστήμιο του Τορόντο προσπαθούν μέσω νέων τεχνικών και με την βοήθεια ηλεκτρονικών υπολογιστών να λύσουν αυτό το πρόβλημα.
Η προσέγγισή τους είναι η εξής: χρησιμοποιoύν ένα υποσύνολο περίπου 10.000 χαρτών που χρονολογούνται και ψάξουν τις αλλαγές που σημειώθηκαν στην γλώσσα με την πάροδο του χρόνου και σύμφωνα με τις αλλαγές που έχει υποστεί η γλώσσα προσπαθούν να χρονολογήσουν άλλα έγγραφα που δεν ξέρουμε πότε γράφτηκαν. Για παράδειγμα η Τιλάχουν λέει ότι η φράση «amicorum meorum vivorum et mortuorum», που σημαίνει: «από τους φίλους μου που ζουν και από τους νεκρούς», ήταν δημοφιλής μεταξύ των ετών 1150 και 1240, αλλά μεταγενέστερα σταμάτησε να χρησιμοποιείται.
Ωστόσο, η στατιστική προσέγγιση είναι πολύ πιο αυστηρή από το να ψάχνουν απλά για κοινές φράσεις, αναζητούν πρότυπα στην κατανομή των λέξεων που συμβαίνουν μία φορά, δύο φορές, τρεις φορές και ούτω καθεξής. «Στόχος μας είναι να φτιάξουμε αλγορίθμους για να αυτοματοποιηθεί η διαδικασίας εκτίμησης της κάθε ημερομηνίας τελείως μέσω υπολογιστών», λέει η Τιλάχουν.