Για 14 μήνες ο Ιταλός πρωθυπουργός και η "τεχνοκρατική" του κυβέρνηση επωφελήθηκε από την απρόθυμη στήριξη των μεγαλύτερων πολιτικών κομμάτων καθώς εφάρμοζε το μεταρρυθμιστικό του πρόγραμμα και προσπαθούσε να επαναφέρει την οικονομία στο σωστό δρόμο.
Τώρα είναι πιθανό να επιστρέψει η πολιτική αστάθεια. Ωστόσο, όποιος πολιτικός και να σχηματίσει κυβέρνηση αυτή τη φορά οι πολιτικές που θα ακολουθήσει θα βρίσκονται υπό την αίρεση των αγορών και της ΕΚΤ. Ο ρυθμός των μεταρρυθμίσεων μπορεί να μετριαστεί αλλά η χώρα δεν πρέπει να παρεκκλίνει της πορείας της.
Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις δεν φαίνεται να επιβεβαιώνεται το εφιαλτικό σενάριο επιστροφής του Silvio Berlusconi στην εξουσία παρά την ραγδαία άνοδο των ποσοστών του κόμματός του που μόλις πέρυσι βρίσκονταν στην αφάνεια.

Πιθανότερο σενάριο η νίκη του κεντροαριστερού συνασπισμού

Το πιο πιθανό σενάριο παραμένει η νίκη στην κάτω Βουλή του κεντροαριστερού συνασπισμού που οποίου ηγείται το Δημοκρατικό Κόμμα (PD) του Luigi Bersani. Θα πρέπει όμως να προχωρήσει σε συνεργασία για να εξασφαλίσει και τον έλεγχο της Γερουσίας. Πιθανότατα με το κεντρώο κόμμα του Mario Monti.
Η παρουσία του Monti σε οποιαδήποτε κυβέρνηση σχηματιστεί θα ευχαριστήσει τις αγορές. Οι φιλελεύθερες πολιτικές του τυγχάνουν της υποστήριξης ορισμένων μελών του Δημοκρατικού Κόμματος, απορρίπτονται όμως από τα εργατικά σωματεία και μεγάλο μέρος της βάσης του κόμματος του Bersani. Οι σχέσεις του με τα άλλα κόμματα της συμμαχίας είναι ψυχρές. Δεν θα κερδίσει όμως αρκετά μεγάλο ποσοστό για να επηρεάσει καθοριστικά τις πολιτικές, λόγω της ανόδου του Berlusconi.
Η επόμενη λοιπόν κυβέρνηση δεν θα είναι σε θέση - ή δεν θα έχει την απαραίτητη θέληση - να μεταρρυθμίσει ικανοποιητικά την αγορά εργασίας και την δημόσια διοίκηση που τόσο χρειάζεται η Ιταλία. Ίσως δεν παραμείνει και αρκετό καιρό στην εξουσία, αυξάνοντας τις πιθανότητες μια δεύτερης εκλογικής αναμέτρησης φέτος.
Όλα αυτά υποδεικνύουν ότι η μετάβαση από τους τεχνοκράτες στους πολιτικούς δεν θα είναι εύκολη. Ούτε όμως η ανάκληση των μεταρρυθμίσεων του Monti είναι πιθανή. Οι απαιτήσεις των αγορών θα κρατούν τους πολιτικούς σε εγρήγορση. Πίσω από όλα αυτά υπάρχει και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), η βοήθεια της οποίας μπορεί να χρειαστεί εάν το κόστος δανεισμού αρχίσει να αυξάνει. Δεν θα δοθεί όμως πριν να συμφωνηθούν συγκεκριμένες πολιτικές με την νέα κυβέρνηση. Στο μεταξύ, εάν η νέα κυβέρνηση εμφανίζεται αδύναμη και διασπασμένη, οι αποδόσεις των ομολόγων είναι απίθανο να υποχωρήσουν από τα υψηλά επίπεδα στα οποία βρίσκονται.