"Στη ζώνη του ευρώ, η οποία χρειάζεται απεγνωσμένα ανάπτυξη, ισχύει το ρητό: κανένα νέο είναι άσχημο νέο" αναφέρει το περιοδικό, τονίζοντας ότι "για το καλό όλων, οι ευρωπαίοι ηγέτες πρέπει να ταρακουνηθούν και να βγουν από τον λήθαργό τους".

"Πρέπει να αντιληφθούν ότι εάν δεν αναλάβουν δράση, η ευρωζώνη αντιμετωπίζει τη στασιμότητα ή τη διάλυση - ενδεχομένως και τα δύο" προσθέτει.

Επισημαίνει ότι αυτή η χαλάρωση οφείλεται εν μέρει στην αναμονή μέχρι τις εκλογές στη Γερμανία, που θα γίνουν τον Σεπτέμβριο, αλλά κυρίως στην κακή εικόνα της ΕΕ και των πολιτικών στα μάτια των πολιτών.

Σύμφωνα με τον "Economist", η ηρεμία και η αισιοδοξία που επικρατούν το τελευταίο διάστημα στις Βρυξέλλες, που απέχουν πολύ από τις "πανικόβλητες ολονύκτιες συνεδριάσεις" του περασμένου χρόνου, δεν αποτελούν  σημάδια "ανάκαμψης", αλλά "παρακμής".

Το δημοσίευμα μάλιστα αναφέρεται μάλιστα με ειρωνικό τρόπο στην τελευταία σύνοδο κορυφής-εξπρές της περασμένης Τετάρτης.
"Ίσως το χάσατε, αλλά η ΕΕ είχε Σύνοδο Κορυφής αυτήν την εβδομάδα. Οι πρωθυπουργοί, οι πρόεδροι και οι καγκελάριοι της Ευρώπης αφιέρωσαν τη μισή Τετάρτη για τα σοβαρά θέματα της ενέργειας και της φορολογίας" γράφει το περιοδικό.

Αναφερόμενο στα σημάδια ανάκαμψης που επισημαίνουν οι Ευρωπαίοι (σ.σ.: εφαρμογή μεταρρυθμίσεων στην πλειοψηφία των μελών της Ευρωζώνης, ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας στις χώρες του Νότου και μείωση των ελλειμμάτων), και την πεποίθησή τους ότι "το χειρότερο κομμάτι της κρίσης είναι πλέον παρελθόν", ο "Economist" σχολιάζει καυστικά:

"Πρόκειται για μια καθησυχαστική ιστοριούλα και όσοι έχουν κουραστεί από το βαγκνερικών διαστάσεων σίριαλ με το ευρώ, είναι πρόθυμοι να την πιστέψουν. Δυστυχώς, η ιδέα ότι το ευρώ είναι ένα πρόβλημα του παρελθόντος είναι μία επικίνδυνη μυθοπλασία. Στην πραγματικότητα οι ευρωπαίοι ηγέτες υπνοβατούν μέσα σε μία οικονομική έρημο".

"Έπειτα από χρόνια κρίσης η λίστα με όσα πρέπει να γίνουν είναι σαφής. Η ΕΕ θα έπρεπε να επεκτείνει την ενιαία αγορά στις υπηρεσίες. Αντί να επινοεί κόκκινες γραμμές, θα έπρεπε να κυνηγήσει τη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου που προσφέρουν οι ΗΠΑ.

Θα έπρεπε να χαλαρώσει τη λιτότητα, μειώνοντας τον ρυθμό των περικοπών στις δαπάνες και αξιοποιώντας χρήματα από τον πυρήνα της ευρωζώνης για ενίσχυση της απασχόλησης των νέων και επενδύσεων στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις της περιφέρειας" γράφει.

Μιλώντας για τη "συνταγή της αδράνειας", το περιοδικό υποστηρίζει ότι οι ηγέτες γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν αλλά "οι ψηφοφόροι από τη μια επιθυμούν τη διατήρηση της ευρωζώνης και από την άλλη δεν στηρίζουν τις δύσκολες μεταρρυθμίσεις που είναι αναγκαίες για την έξοδο από την κρίση".

Διαβάστε επίσης: