Το εφετείο του Μιλάνου τον είχε καταδικάσει σε ένα χρόνο φυλάκιση (τέσσερα εκ των οποίων τα τρία χρόνια παραγράφονται) και σε πενταετή στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων.

«Στην υπόθεση αυτή μπορεί κανείς να διακρίνει όλα τα στοιχεία που συνθέτουν το αδίκημα φορολογικής απάτης. Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι ήταν το άτομο που την εμπνεύστηκε», δήλωσε ο γενικός εισαγγελέας.

Πρόσθεσε, δε, ότι «έγινε χρήση ανύπαρκτων, ουσιαστικά, φορολογικών αποδείξεων» και ότι «το ύψος της φοροδιαφυγής παραμένει σημαντικό».

Σύμφωνα, όμως, με τον Αντόνιο Μούρα «η ισχύουσα νομοθεσία, προβλέπει, για αυτού του είδους τα αδικήματα, στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων χρονικής διάρκειας μέχρι και τριών ετών. Πρέπει να υπάρξει μείωση, λοιπόν, της ποινής αυτής, σεβόμενοι τα όρια που θέτει ο νόμος, από τη στιγμή που το εφετείο του Μιλάνου δεν έδωσε επαρκείς εξηγήσεις σχετικά με την επιλογή του να επιβάλει υψηλότερη καταδίκη».

Την ικανοποίησή του εξέφρασε ο γνωστότερος δικηγόρος του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, Φράνκο Κόππι, ο οποίος είχε χαρακτηρίσει την πενταετή στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων «ένα τεράστιο λάθος».

Η υπεράσπιση του Ιταλού μεγιστάνα έχει εντός της ημέρας μία τελευταία ευκαιρία να παρουσιάσει τις θέσεις της προκειμένου να ανατρέψει την προηγούμενη καταδικαστική απόφαση.

Ο γενικός εισαγγελέας υπογράμμισε , τέλος, ότι «το ανώτατο δικαστήριο της χώρας δεν πρέπει να επηρεασθεί από προσδοκίες και πάθη- που είναι αποτέλεσμα της ελεύθερης αντιπαράθεσης και της Δημοκρατίας- αλλά επιβάλλεται να μείνουν εκτός δικαστικής αίθουσας».

Αν η καταδίκη επιβεβαιωθεί, θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την εύθραυστη κυβέρνηση συνασπισμού της χώρας, με τη συνεργασία τους κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος του Ενρίκο Λέτα και του κεντροδεξιού Λαού της Ελευθερίας του Μπερλουσκόνι. Οι επιπτώσεις από μία πιθανή πολιτική κρίση που θα επιτείνει την οικονομική κρίση την οποία διανύει η Ιταλία θα ξεπεράσει τα όρια της χώρας, δεδομένου ότι αυτή αποτελεί την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης.