Μέσα σε όλα αυτά, η Ελλάδα «θέλει να αποδείξει ότι θα σταθεί στο ύψος της περίστασης» με την ανάληψη της προεδρίας στο πρώτο εξάμηνο γράφει η El Pais, καθώς δεν έλειψαν μέχρι και τις τελευταίες εβδομάδες οι φωνές που «αμφισβητούσαν την ικανότητα μίας χώρας τόσο απασχολημένης με τα δικά της προβλήματα να συντονίσει τις εργασίες της ΕΕ». 

Οι προτεραιότητες που έχει θέσει η Αθήνα, τονίζει η ισπανική εφημερίδα, «είναι θέματα που ανησυχούν ολόκληρo τον ευρωπαϊκό Νότο: η τραπεζική ένωση, η πολιτική μετανάστευσης, η μάχη εναντίον της ανεργίας των νέων και η θαλάσσια πολιτική».

Η Αθήνα, γράφει από την πλευρά της η ιταλική Repubblica, «έρχεται στο τιμόνι της ΕΕ με ένα ικανοποιητικό οικονομικό απολογισμό (καταγράφεται, όπως ζητούσε η τρόικα, πρωτογενές πλεόνασμα), αλλά με μία κοινωνική κατάσταση ακόμη εκρηκτική».

Η «θεραπεία δακρύων και αίματος της τρόικας», γράφει η ιταλική εφημερίδα, «έχει κάνει τη χώρα να λυγίσει», την ώρα που η ανεργία είναι σε ιλιγγιώδη επίπεδα και η βαθιά ύφεση συνεχίζεται. «Όμως η κατάσταση δεν είναι απλή ούτε και από πολιτική σκοπιά: Η κυβέρνηση Σαμαρά ξεκίνησε με πλειοψηφία 176 βουλευτών και τώρα έχει μείνει με 153» υπενθυμίζει, λέγοντας πως η εικοτολογία για πρόωρες εκλογές ακόμη και μέσα στην προεδρία δεν έχει καταλαγιάσει παρά τις διαβεβαιώσεις του Μεγάρου Μαξίμου.

Ανάλογη είναι και η προσέγγιση του Guardian: «Η Ελλάδα αναλαμβάνει την ελληνική προεδρία την ώρα που ο οργή για τις Βρυξέλλες μεγαλώνει» γράφει η βρετανική εφημερίδα. Μιλώντας στην εφημερίδα, ο Ευάγγελος Βενιζέλος είπε ότι «είναι μία ευκαιρία για την Ευρώπη να δείξει πως μία χώρα σε πρόγραμμα στήριξης είναι μία κανονική χώρα και για την Ελλάδα να αποδείξει ότι είναι μία κανονική χώρα».

Και ο Guardian επισημαίνει την παράμετρο της απόστασης μεταξύ του λεγόμενου «βορρά» και του λεγόμενου «νότου» της ΕΕ, θεωρώντας ωστόσο πιθανότερο πως μεσοπρόθεσμα το χάσμα θα ενισχυθεί. Όσον αφορά ιδιαίτερα την πολιτική συγκυρία στην οποία η ελληνική κυβέρνηση αναλαμβάνει την προεδρία, επισημαίνεται η αποδυναμωμένη πλειοψηφία στη Βουλή αλλά και οι «κρίσιμες εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το Μάιο, που αναμένεται να φέρουν στο προσκήνιο τα αντι-ευρωπαϊκά αισθήματα».

«Σε φάση ανάρρωσης, στην καλύτερη περίπτωση, η Ελλάδα παίρνει την ηγεσία της ΕΕ» γράφει η γαλλική Liberation. Σε κείμενό της, με τον τίτλο «ΕΕ: Η Αθήνα στον αυτόματο πιλότο», η εφημερίδα γράφει πως «έστω κι αν δεν έχει βγει ακόμη από τη μέγκενη, η χώρα έχει προχωρήσει αρκετά».

Ελάχιστα αυστηρότερα στέκονται τα γερμανικά ΜΜΕ απέναντι στην ανάληψη της ευρωπαϊκής προεδρίας. «Ελπίδες, πυροβολισμοί και ανάπτυξη» είναι ο τίτλος τηςFrankfurter Allgemeine Zeitung, η οποία, υπενθυμίζοντας την επίθεση στο σπίτι του γερμανού πρέσβη στην Αθήνα,  ανακεφαλαιώνει το κλίμα απέναντι στην ΕΕ, τις οικονομικές δυσκολίες και τις πολιτικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση Σαμαρά. 

Καταλήγει όμως πως η ανάληψη της προεδρίας ΕΕ από μία χώρα με προβλήματα δεν είναι πρωτοφανής: Την ώρα που η Κύπρος, το δεύτερο εξάμηνο του 2012, υφίστατο πίεση και βρισκόταν στην ηγεσία της ΕΕ «δεν σημειώθηκε κανένα πρόβλημα και η ευρωπαϊκή μηχανή συνέχιζε την καθησυχαστική ρουτίνα της».

Με το τίτλο «ένας ζητιάνος στο θρόνο», η Deutsche Welle υπενθυμίζει όχι μόνο τη συγκυρία των συνεχιζόμενων διαβουλεύσεων με την τρόικα αλλά και την ανάγκη να καταλήξει η Αθήνα και η Ευρωζώνη στο πώς θα χρηματοδοτείται το ελληνικό χρέος μετά το 2014. 

Ανάλογη είναι και η προσέγγιση του Spiegel, που παρουσιάζει πώς «από όλους, ειδικά η Αθήνα» καλείται να αναλάβει την προεδρία και να αποδείξει «εάν η χώρα που αντιμετωπίζει τα μεγαλύτερα προβλήματα σε όλη την ΕΕ είναι σε θέση να σταθεί αξιόπιστος ευρωπαϊκός παράγοντας». Μία σύντομη σύγκριση του περιοδικού με την προηγούμενη ελληνική προεδρία, το 2004, φωτίζει με τον καλύτερο τρόπο τη δυσκολία της συγκυρίας.  

Τα περισσότερα ΜΜΕ πάντως στέκονται ιδιαίτερα στην «ολιγάρκεια» που πρόκειται να επιδείξει η Αθήνα. Το μοναδικό έργο που γίνεται ενόψει της ανάληψης της ευρωπαϊκής προεδρίας, επισημαίνει ο Guardian, είναι η αλλαγή στα μάρμαρα στο Σύνταγμα -«σημάδια των καιρών», σημειώνει. Το Spiegel τονίζει επίσης πως η Αθήνα σκοπεύει να ξοδέψει μόνο 50 εκατ. ευρώ για την ελληνική προεδρία, κάτω από το μέσο όρο των 80 εκατ. ευρώ, ενώ το λογότυπο της προεδρίας στοίχισε «μόνο 12.000 ευρώ, σε σύγκριση με τα 100.000 του λογοτύπου της τελευταίας γερμανικής προεδρίας».