Οι Βέλγοι ξαναζούν κατά τα φαινόμενα μια ανιαρή διαδικασία που γνωρίζουν ήδη πολύ καλά, στο δρόμο για την αναζήτηση μιας πλειοψηφίας που θα αναλάβει να κυβερνήσει τη χώρα. Οι "πρωταγωνιστές" είναι οι ίδιοι με εκείνους της κρίσης του 2010, που κράτησε 541 ημέρες μέχρι να σχηματιστεί κυβέρνηση. Μοναδική εξαίρεση αποτελεί ο βασιλιάς Φίλιππος, ο οποίος διαδέχτηκε τον πατέρα του Αλβέρτο τον περασμένο Ιούλιο.
Η διαδικασία ξεκίνησε το πρωί της Δευτέρας, όταν ο πρωθυπουργός Έλιο Ντι Ρούπο πήγε στο βασιλικό ανάκτορο. Εκεί, όπως απαιτεί η παράδοση, υπέβαλε στον βασιλιά Φίλιππο την παραίτηση της κυβέρνησής του και του δόθηκε η εντολή να συνεχίσει το έργο του μέχρι τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης. Στην ανακοίνωση που εξέδωσαν τα ανάκτορα σημειώνεται ότι ο βασιλιάς ξεκίνησε διαβουλεύσεις με τους ηγέτες των κυριότερων κομμάτων οι οποίες "θα συνεχιστούν μέχρι το μεσημέρι της Τρίτης".
Ο Φίλιππος δέχτηκε πρώτα τον Μπαρτ ντε Βέβερ, τον ηγέτη του φλαμανδικού εθνικιστικού κόμματος που ήρθε πρώτο στις εκλογές και εκλέγει 33 έδρες στο κοινοβούλιο, σε σύνολο 150. Στη συνέχεια, ο βασιλιάς κάλεσε εκ νέου τον Ντι Ρούπο, που συνοδευόταν από τον πρόεδρο του γαλλόφωνου Σοσιαλιστικού Κόμματος (PS) Πολ Μανιέτ. Το PS είναι το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα στο κοινοβούλιο, με 24 βουλευτές.
Το αναμενόμενο πλέον είναι ότι ο βασιλιάς θα δώσει στον ντε Βέβερ μια "διερευνητική" εντολή προκειμένου να αναζητήσει συμμάχους-συμπεριλαμβάνονται και οι γαλλόφωνοι- και να σχηματίσει κυβέρνηση. Το κόμμα του ντε Βέβερ, η Νέα Φλαμανδική Συμμαχία (N-VA) κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές καταφέρνοντας να συγκεντρώσει ποσοστό 32% στη Φλάνδρα, όπου ζει σχεδόν το 60% των 11 εκατομμυρίων Βέλγων.
Η επιτυχία της N-VA είναι "ευρεία, αδιαμφισβήτητη, ακόμη και εντυπωσιακή", όπως την χαρακτήρισε σε σημερινό άρθρο της η οικονομική εφημερίδα L' Echo. Πρόκειται όμως ταυτόχρονα για μια "νίκη χωρίς εγγυήσεις", σύμφωνα με την Le Soir, για "ημιτελή θρίαμβο" κατά την La Libre Belgique ή ακόμη και "Πύρρειο νίκη", όπως προειδοποιεί ο ολλανδόφωνος Τύπος του Βελγίου.
Και αυτό γιατί η N-VA δεν κέρδισε την πλειοψηφία στη Φλάνδρα, ούτε βεβαίως και σε όλη τη χώρα όπου οι ψηφοφόροι δεν έκριναν σκόπιμο να "τιμωρήσουν" τα έξι κόμματα της δεξιάς, του κέντρου και της αριστεράς που συναποτελούν τον μεγάλο κυβερνητικό συνασπισμό. Μάλιστα, τα λεγόμενα "παραδοσιακά" κόμματα διατήρησαν τη δύναμή τους, όπως το γαλλόφωνο PS του πρωθυπουργού Ντι Ρούπο το οποίο παραμένει πρώτο κόμμα στη Βαλονία και τις Βρυξέλλες.
Υπό τις συνθήκες αυτές "ο σχηματισμός ομοσπονδιακής κυβέρνησης θα αποδειχθεί πολύ δύσκολος" δεδομένου ότι η N-VA στην προεκλογική εκστρατεία της έδινε έμφαση στις αντιθέσεις μεταξύ βορρά και νότου" στο Βέλγιο, επισήμανε ο Μπαρτ Στουρτεβάγκεν, ο αρχισυντάκτης της μεγάλης, φλαμανδικής εφημερίδας Standaard.
Ο ίδιος ο ντε Βέβερ, το βράδυ της Κυριακής δήλωσε ότι "η φλαμανδική δημοκρατία δεν ήταν ποτέ πριν τόσο απομακρυσμένη από του γαλλόφωνους" γιατί οι τελευταίοι "ψήφισαν αριστερά ή ακόμη και άκρα αριστερά" κόμματα, ξεχνώντας ότι στη Βαλονία κατέγραψε αισθητή άνοδο το φιλελεύθερο Μεταρρυθμιστικό Κίνημα (MR).
Τηρώντας την παράδοση, το PS και το MR δεν έκλεισαν την πόρτα των συνομιλιών στην N-VA για το σχηματισμό κυβέρνησης, όμως επισήμαναν ότι έχουν σοβαρές διαφωνίες με το πρόγραμμα που προτείνουν οι Φλαμανδοί εθνικιστές. Οι πολιτικοί αναλυτές δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο η N-VA να παραμείνει στην αντιπολίτευση εάν τα άλλα κόμματα καταφέρουν να συνεννοηθούν και να συγκροτήσουν μια νέα κυβέρνηση συνασπισμού.
Η ανακοίνωση των τελικών αποτελεσμάτων από τις βουλευτικές, τις περιφερειακές και τις ευρωπαϊκές εκλογές που διεξήχθησαν ταυτόχρονα καθυστέρησε λόγω ενός τεχνικού προβλήματος στην πρωτεύουσα και σε δύο περιοχές της Βαλονίας.