Την πολιτική της ποσοτικής χαλάρωσης (QE) εφάρμοσε πρώτη, στη δεκαετία του 1990, η Τράπεζα της Ιαπωνίας (BOJ).

Σε αυτό πλαίσιο, μία κεντρική τράπεζα αγοράζει μαζικά κρατικά, επιχειρηματικά ή τιτλοποιημένα ομόλογα, προκειμένου να μειώσει τις αποδόσεις τους και συνεπώς το κόστος δανεισμού σε μία οικονομία.

Πρόκειται για το έσχατο όπλο που έχει στη διάθεση της μία κεντρική τράπεζα προκειμένου να ξεφύγει μία οικονομία από τη λεγόμενη παγίδα ρευστότητας: Η παγίδα αυτή είναι το φαινόμενο κατά το οποίο μολονότι τα επιτόκια έχουν μειωθεί σε σχεδόν μηδενικά επίπεδα η οικονομική δραστηριότητα παραμένει στάσιμη.

Σε αυτή την "παγίδα ρευστότητας" έχει εγκλωβιστεί και η Ευρωζώνη.

Τα επιτόκια της ECB έχουν μειωθεί στο 0,15%, ωστόσο οι μεγάλες οικονομίες της ζώνης του ευρώ είναι στο χείλος της ύφεσης.

Κατά την ομιλία του στο ετήσιο συνέδριο Jackson Hall της Fed, ο κ. Draghi τόνισε ότι η ECB "θα χρησιμοποιήσει όλα τα διαθέσιμα εργαλεία που απαιτούνται ώστε να διασφαλίσει, μεσοπρόθεσμα, τη σταθερότητα των τιμών".

Η κυριότερη ανησυχία του κ. Draghi αυτή την περίοδο είναι ο κίνδυνος αποπληθωρισμού.

Αν και σε πρώτη ματιά, ακούγεται θετικό το γεγονός ότι ο πληθωρισμός (οι τιμές δηλαδή) υποχωρεί, ωστόσο υπάρχει το πρόβλημα ότι καθώς οι τιμές πέφτουν, οι επιχειρήσεις δεν προχωρούν σε επενδύσεις, εκτιμώντας ότι οι τιμές θα υποχωρήσουν περαιτέρω. Αποτέλεσμα είναι να αυξάνεται η ανεργία και να βυθίζεται μία οικονομία σε ύφεση.

Η επόμενη συνάναντηση του ΔΣ της ΕΚΤ είναι στις 4 Σεπτεμβρίου. Εν τω μεταξύ και συγκεκριμένα την ερχόμενη Παρασκευή 29 Αυγούστου, θα δημοσιοποιηθούν τα στοιχεία για τον πληθωρισμό Αυγούστου, από τα οποία τόσο ο κ. Draghi όσο και οι επενδυτές θα βγάλουν τα αναγκαία συμπεράσματα για τις επόμενες κινήσεις της ECB σε ό,τι αφορά το QE.