Ήδη από την Πέμπτη ο Μπορίσοφ με ανοικτούς δίαυλους, που υπάρχουν, μετέφερε στην ελληνική πλευρά, όταν εάν το συγκεκριμένο άρθρο περάσει τότε η Βουλγαρική πλευρά θα εξετάσει την επιβολή έξτρα φόρου στον εξερχόμενο τουρισμό προς την Ελλάδα και στα προϊόντα που η Βουλγαρία εισάγει από τη χώρα μας.

Σε επίπεδο ελληνικών εξαγωγών η Βουλγαρία αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους εμπορικούς εταίρους της χώρας και συγκεκριμένα τον τέταρτο μετά την Τουρκία, την Ιταλία και τη Γερμανία. Συγκεκριμένα πέρυσι εξήχθησαν προς τη γείτονα ελληνικά προϊόντα αξίας 1,339 δις. ευρώ από 1,396 δις. ευρώ το 2013. Παράλληλα η Ελλάδα για τη γειτονική χώρα είναι ο δεύτερος πιο δημοφικής τουριστικός προορισμός μετά την Τουρκία με κοντά πάνω από 500.000 επισκέπτες το 2013 και με το 2014 να έχει καταγράψει σημαντική αύξηση. Μόνο το διάστημα Ιανουαρίου 2014 με το Μάρτιο 2014 η ΤτΕ κατέγραψε αφίξεις που έφτασαν τον αριθμό 169.077 με αύξηση σχεδόν 13%.

Σημειώνεται ότι αναφέρουμε ότι για κάθε Έλληνα που επισκέπτεται ως τουρίστας τη Βουλγαρία, 8 Βούλγαροι κάνουν τις διακοπές τους στην χώρα μας.

Επίσης σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες η Βουλγαρία σε συνεργασία με τη Ρουμανία προτίθεται να φέρει το θέμα και στα όργανα της ΕΕ υποστηρίζοντας ότι παραβιάζει το κοινοτικό δίκαιο.

Αντίδραση ΕΒΕΠ

Στο μεταξύ ο Πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιώς, κ. Β. Κορκίδης, με επιστολή του προς τον Υπουργό Οικονομικών, κ. Γ. Βαρουφάκη και με σχετική κοινοποίηση στην Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδος, εκφράζει την επιφύλαξη και τον προβληματισμό του επιχειρηματικού κόσμου της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά, σχετικά με την προωθούμενη προς ψήφιση στη Βουλή διάταξη προκαταβολής φόρου 26% επί της συναλλαγής επιχειρήσεων με χώρες, που διέπονται από προνομιακό φορολογικό καθεστώς,, προτείνοντας παράλληλαεναλλακτικές λύσεις.

Αναλυτικά, το κείμενο της επιστολής:
«…Με την παρούσα, θα θέλαμε να σας εκφράσουμε τηνεπιφύλαξη του επιχειρηματικού κόσμου της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά, σχετικά με την προωθούμενη για ψήφιση από τη Βουλή διάταξη (άρθρο 21, το οποίο περιλαμβάνεται στο σχέδιο νόμου «Ρυθμίσεις για την επανεκκίνηση της οικονομίας»), που προβλέπει, ότι όποια ελληνική επιχείρηση εμφανίζει στα βιβλία της ποσά δαπανών, τα οποία καταβλήθηκαν σε επιχείρηση, που εδρεύει σε χώρα μη συνεργάσιμη φορολογικά, ή σε χώρα με προνομιακό φορολογικό καθεστώς, ή σε άλλη συνδεδεμένη με αυτήν επιχείρηση, που δεν έχει συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις περί «φακέλου τεκμηρίωσης», θα πληρώσει φόρο 26% επί των συγκεκριμένων δαπανών.

Με προβληματισμό, διαπιστώσαμε επίσης πως, μόνο εφόσον οι επιχειρήσεις αποδείξουν, εντός δωδεκαμήνου, ότι πρόκειται περί πραγματικής συναλλαγής σε συνήθεις τρέχουσες τιμές αγοράς, θα δικαιούνται να πάρουν πίσω τον καταβληθέντα φόρο και φυσικά αζημίως για το Δημόσιο. Επί της ουσίας, η δαπάνη δεν θα αναγνωρίζεται μέχρι οι επιχειρήσεις να αποδείξουν, ότι οι συναλλαγές είναι πραγματικές. Η εν λόγω ρύθμιση, πιστεύουμε ότι, σε συνδυασμό με τη μεγάλη χρονική διάρκεια, που τυχόν θα απαιτηθεί για την απόδειξη της αυθεντικότητας της συναλλαγής, θα επιτείνει τις συνθήκες της χρηματοπιστωτικής ασφυξίας, που αντιμετωπίζουν σήμερα οι επιχειρήσεις, λόγω της έλλειψης ρευστότητας.

Η θέση του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιώς έγκειται στο να μην κλείνουμε τα εμπορικά μας σύνορα με αυτές τις χώρες, αλλά να αντιστρέψουμε τη ροή συνεργασίας, εξάγοντας περισσότερα προϊόντα και εισάγοντας λιγότερα, βελτιώνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο το εμπορικό ισοζύγιο. Κατ’ επέκταση, θα θέλαμε να επισημάνουμε, ότι σαφώς και είμαστε αρωγοί στην προσπάθεια της Κυβέρνησης να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο των «τριγωνικών συναλλαγών», που έχουν ως στόχο τη φοροαποφυγή, ωστόσο, στην προκειμένη περίπτωση, η προκαταβολή του φόρου 26% για τις συνεπείς και λειτουργούσες σύννομα επιχειρήσεις, είναι βέβαιο ότι θα τις αποστερήσει πολύτιμη ρευστότητα και θα τις φέρει στα πρόθυρα της καταστροφής και της αναστολής της λειτουργίας τους, επιδεινώνοντας ακόμη περισσότερο την ήδη χαμηλή ανταγωνιστικότητά τους. Επιπλέον, πιστεύουμε ότι, η διάταξη αυτή θα δημιουργήσει πρόσθετη γραφειοκρατία, η οποία θα δημιουργηθεί για την απόδειξη της αυθεντικότητας των συναλλαγών, γεγονός που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την ανάγκη απλοποίησης των φορολογικών διαδικασιών.

Επιπροσθέτως, ένα σημαντικό ποσοστό των ναύλων, που καταβάλλονται σε ναυτιλιακές εταιρείες για τη μεταφορά των προϊόντων, ειδικά για τις εξαγωγές, κατευθύνεται σε κράτη μη συνεργάσιμα ή με προνομιακό φορολογικό καθεστώς σε σχέση με την Ελλάδα, κάτι για το οποίο δεν ευθύνονται οι επιχειρήσεις, αλλά, ούτε και έχουν εναλλακτικές επιλογές. Στην περίπτωση των καυσίμων, αρκετές εταιρείες, που προμηθεύουν καύσιμα ως βοηθητική ύλη για την παραγωγή των προϊόντων για κατανάλωση στην Ελλάδα, αλλά και για εξαγωγή έχουν έδρα σε παρόμοια κράτη. Σε αυτό το πλαίσιο, από νομικής άποψης, η σχετική προτεινόμενη διάταξη παραβιάζει, τόσο το κοινοτικό δίκαιο, όσο και τις διατάξεις των διεθνών συμβάσεων για την αποφυγή διπλής φορολογίας, που έχει καταρτίσει η Ελλάδα με τα περισσότερα από τα κράτη, που χαρακτηρίζονται ως «προνομιακά φορολογικά καθεστώτα».

Ολοκληρώνοντας και επειδή η ψήφιση της σχετικής διάταξης ως έχει, είναι προφανές ότι, θα οδηγήσει σε εξόντωση τις ελληνικές βιομηχανικές, μεταποιητικές, ναυτιλιακές, εμπορικές επιχειρήσεις, το Ε.Β.Ε.Π. προτείνει όπως, αυτή προσαρμοσθεί στις ακόλουθες, εναλλακτικές προτάσεις:

1.
Η διαδικασία ελέγχου και διασταύρωσης να πραγματοποιείται εκ των προτέρων, κατά τη διάρκεια και σίγουρα πριν την ολοκλήρωση της συναλλαγής.
2.
Εντός ενός (1) μήνα από την πραγματοποίηση της «συνήθους συναλλαγής» να επιστρέφεται στην επιχείρηση το 80% του ποσού, κατόπιν υποβολής σχετικής υπεύθυνης δήλωσης, και το υπόλοιπο 20% του ποσού να επιστρέφεται μετά από φορολογικό έλεγχο, που θα περαιούται εντός τριών (3) μηνών. Μετά την παρέλευση των τριών (3) μηνών, και εφόσον δεν έχει διενεργηθεί ο σχετικός έλεγχος, τότε το 20% του ποσού θα επιστρέφεται στην επιχείρηση αυτοδίκαια.

Με βάση τα ανωτέρω και με γνώμονα την εκπεφρασμένη βούληση του Πρωθυπουργού μας να ενισχύσει με τα κατάλληλα μέτρα και αναπτυξιακές πολιτικές το εγχώριο επιχειρηματικό περιβάλλον, θα θέλαμε να ζητήσουμε την απόσυρση του επίμαχου άρθρου 21 ή την ανάλογη τροποποίησή του, ώστε να διαμορφώσουμε ορθά το παραγωγικό πρότυπο ανασυγκρότησης της Χώρας, χωρίς να δημιουργούμε περισσότερα εμπόδια στην επιχειρηματικότητα...».

Γιώργος Αλεξάκης