Τα στοιχεία της Eurostat, που περιλαμβάνονται σε πρόταση Ψηφίσματος, που θα τεθεί προς έγκριση στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, την ερχόμενη Τρίτη στο Στρασβούργο, είναι συγκλονιστικά και αποδεικνύουν το ότι, η κατ’ ευφημισμόν «πολιτισμένη» Ευρώπη δεν είναι ικανή ούτε τα παιδιά της να ...θρέψει.

Περίπου 26 εκατομμύρια παιδιά (κάτω των 18 ετών), αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού, λένε τα στοιχεία της Γιουροστάτ, ανεβάζοντας στο 27,7% το ποσοστό των παιδιών στην ΕΕ των 28 κρατών μελών, που κινδυνεύουν από τη φτώχεια, την απόλυτη ένδεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό.

Στην Ελλάδα το ποσοστό αυτό φτάνει στο 36% και στην Κύπρο στο 24,7%, ενώ στη Ρουμανία φτάνει το 51%, στη Βουλγαρία 45,2% και στην Ουγγαρία το 41,4%.

Σύμφωνα δε με στοιχεία της UNICEF, που επίσης περιέχονται στην εν λόγω πρόταση ψηφίσματος, υπάρχει και αύξηση των παιδιών που δεν τρέφονται καλά ή υποσιτίζονται  στην Ευρώπη. Ιδιαίτερα στην Εσθονία, την Ελλάδα και την Ιταλία το ποσοστό των παιδιών που οι οικογένειές τους δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να τους θρέψουν με κρέας, κοτόπουλο ή ψάρι κάθε δεύτερη μέρα έχει διπλασιαστεί από το 2008.

Η Πολωνέζα ευρωβουλευτής της Ομάδας της Αριστεράς Inês Cristina Zuber, στην σχετική της έκθεση υποστηρίζει ότι, η  φτώχεια δεν είναι μόνο θέμα χρημάτων, που σημαίνει αδυναμία να καλύψεις τις βασικές ανάγκες των παιδιών, όπως είναι η τροφή, τα ρούχα και η στέγη, αλλά συνδέεται  και με τον κοινωνικό αποκλεισμό και την έλλειψη πρόσβασης στην ποιοτική υγεία και την εκπαίδευση.

Η ίδια δηλώνει ότι «"η λιτότητα δημιούργησε αυτή την κατάσταση, που γίνεται όλο και χειρότερη"αλλά, με αντιφατικό τρόπο προς αυτή τη διαπίστωση, με την πρόταση της, ζητείται «από τα κράτη μέλη  να εγγυηθούν "την πρόσβαση στην εκπαίδευση, την υγειονομική περίθαλψη και την κοινωνική ασφάλιση για τα παιδιά και τις οικογένειες" ,στα πλαίσια καταπολέμησης της ανεργίας και προώθησης της εργασιακής ασφάλειας.Η πρόταση ψηφίσματος, που αναμένεται να εγκριθεί «πανηγυρικά» από την Ολομέλεια της Ευρωβουλής την ερχόμενη Τρίτη, δεν απαντά στο βασικό ερώτημα, που έχει να κάνει με το που θα βρούν χρήματα, χώρες χρεωμένες και με ελλειμματικούς προύπολογισμούς, για να μπορέσουν να εξασφαλίσουν στα παιδιά τα «προς το ζείν».

Νίκος Ρούσσης

Στρασβούργο