Η επιφυλακτικότητα είναι το κύριο στοιχείο της εξωτερικής πολιτικής του 44ου προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, ο οποίος εξελέγη με την υπόσχεση να βάλει τέλος σε δύο πολέμους (στο Ιράκ και το Αφγανιστάν).

Ωστόσο, με την επιδίωξή του να γράψει «ένα νέο κεφάλαιο» με τη χώρα αυτή στα ανοικτά της Φλόριντα, επέδειξε μια τόλμη την οποία δεν είχε κανένας από τους προκατόχους του.

Όταν το προεδρικό αεροπλάνο Air Force One προσγειωθεί την Κυριακή στην Κούβα, δύο ημέρες έπειτα από εκείνο του Βενεζουελανού Νικολάς Μαδούρο και σχεδόν έναν αιώνα μετά την τελευταία επίσκεψη ενός εν ενεργεία Αμερικανού προέδρου, ο Ομπάμα θα γυρίσει μια σελίδα της ιστορίας των ΗΠΑ και θα προβάλει την εικόνα της πρώτης παγκόσμιας δύναμης στο σύνολο της Λατινικής Αμερικής.

Στο ταξίδι του αυτό, στο οποίο θα συνοδεύεται από τη σύζυγό του Μισέλ και τις δύο κόρες τους, τη Μάλια και τη Σάσα, θα έχει μια ιδιαίτερη συνάντηση με τον Ραούλ Κάστρο, όχι όμως και με τον Φιντέλ.

Ο Ομπάμα, ο οποίος θα συναντηθεί με διαφωνούντες και πρωταγωνιστές της οικονομικής ζωής, θα απευθυνθεί την Τρίτη σε όλους τους Κουβανούς με μια ομιλία που θα αναμεταδοθεί από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, όπως εκείνη της 17ης Δεκεμβρίου 2014, όταν είχε ανακοινώσει από τον Λευκό Οίκο την προσέγγιση ανάμεσα στις δύο πρώην εχθρικές χώρες.

Η άφιξη του πρώτου αφροαμερικανού προέδρου των ΗΠΑ και χρόνια νεώτερου από τον Ραούλ Κάστρο, θα έχει επίσης ιδιαίτερη απήχηση στους κόλπους της αφροκουβανικής κοινότητας, η οποία υποεκπροσωπείται στους κόλπους της κουβανικής πολιτικής ελίτ.

Σε αυτούς που τον κατηγορούν ότι δεν έχει λάβει πραγματικές παραχωρήσεις από το καθεστώς, ιδιαίτερα στο θέμα των Ανθρωπίθνων Δικαιωμάτων, ο Αμερικανός πρόεδρος υπόσχεται «ειλικρινείς» συνομιλίες, αναγνωρίζει πως η αλλαγή θα πάρει χρόνο και επιμένει στην ανάγκη να σταματήσει η απομόνωση, η οποία αποδείχθηκε στείρα.