Όπως αναφέρει, τα στοιχεία από την Ευρώπη συνεχίζουν να δείχνουν μια αργή, αλλά σταθερή ανάπτυξης, που κυρίως οδηγείται από την εγχώρια ζήτηση που έχει τονωθεί από το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης που έχει θέσει σε εφαρμογή η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αν και υπάρχουν προβλήματα εξαιτίας των αδύναμων παγκόσμιων προοπτικών και της χρηματοπιστωτικής αστάθειας.

Παράλληλα, η Franklin Templeton επισημαίνει ότι η ΕΚΤ αναθεώρησε ελαφρώς προς τα κάτω τις εκτιμήσεις της για την ανάπτυξη στην Ευρωζώνη για το 2016 στο 1,4% και ανέφερε ότι οι στόχοι της για τον πληθωρισμό είναι στο -,1% για το 2016, στο 1,3% για το 2017 και στο 1,6% για το 2018.
Η πρόβλεψη της ΕΚΤ ότι θα απαιτηθούν τουλάχιστον τρία χρόνια για να φθάσει ο πληθωρισμός στον στόχο του 2%, υπογραμμίζει γιατί η κεντρική τράπεζα αισθάνθηκε την ανάγκη να προχωρήσει σε πιο επιθετικά μέτρα ποσοτικής χαλάρωσης τον Μάρτιο.

Ωστόσο, σημειώνεται ότι στα μέτρα που ελήφθησαν τον Μάρτιο δεν περιλήφθηκαν αγορές τραπεζικού χρέους, κάτι που ήταν μερικώς απογοητευτικό, επισημαίνεται ωστόσο ότι η απροθυμία της να το κάνει αυτό ίσως να οφείλεται στο γεγονός του ρόλου που έχει ως ρυθμιστή των τραπεζών: αν μια τράπεζα αντιμετώπιζε προβλήματα, η ΕΚΤ θα έπρεπε να επιβλέψει ένα «bail in» του χρέους της, ενώ κατέχοντας χρέος της αυτό θα σήμαινε μεγάλη σύγκρουση συμφερόντων.

Αντ' αυτού, η ΕΚΤ προσπάθησε να απαντήσει στις ανησυχίες σχετικά με τον αντίκτυπο των αρνητικών επιτοκίων στην κερδοφορία των τραπεζών, περικόπτοντας το επιτόκιο καταθέσεων κατά 10 μονάδες βάσης, όπως και να δώσει σχεδόν δωρεάν ελεύθερα χρήματα για τις τράπεζες μέσω ενός νέου γύρου TLTROs, που προσφέρει τετραετή δάνεια με μηδενικό ή και αρνητικό επιτόκιο.
Η Franklin Templeton καταλήγει στην εκτίμηση ότι η ΕΚΤ κάνει ό,τι μπορεί τη δεδομένη στιγμή και προσθέτει ότι οι προοπτικές για τα εταιρικά ομόλογα της ζώνης του ευρώ, που πλέον περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα αγοράς της ΕΚΤ, είναι πλέον πιο ελκυστικές, δεδομένης της επιπλέον ώθησης που δίνουν στις πιστωτικές συνθήκες για εταιρείες και τράπεζες.