Ήταν Σάββατο 26 Απριλίου 1986. Μια διπλή έκρηξη στον 4ο αντιδραστήρα συγκλονίζει την πόλη του Τσέρνομπιλ.

Η χειρότερη πυρηνική καταστροφή εν καιρώ ειρήνης στην Ιστορία ήταν γεγονός. Στο δυστύχημα έχασαν επιτόπου τη ζωή τους τρεις από τους εργάτες του σταθμού, μέσα δε στους επόμενους τέσσερις μήνες, πέθαναν από τη ραδιενέργεια 28 εκ των πυροσβεστών που έσπευσαν στο χώρο της καταστροφής για την αντιμετώπιση της φωτιάς και τη ραδιενέργεια που εκλύθηκε.

Τουλάχιστον 300.000 άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν μόνιμα την περιοχή σε μια ακτίνα 30 χιλιομέτρων, αφήνοντας πίσω μόνο τα ζώα της φύσης να κατοικούν σε αυτή τη διασυνοριακή «ζώνη αποκλεισμού», περίπου στο μέγεθος του Λουξεμβούργου.

Από τα ξημερώματα, η Ουκρανία προχωρά σε εκδηλώσης τιμής και μνήμης για τα θύματα ενώ ο ίδιος ο χώρος γύρω από το εργοστάσιο παραμένει παγωμένος στο χρόνο, έχοντας εγκαταλειφθεί στην οργιάζουσα φύση και ο συνολικός αριθμός των θυμάτων εξαιτίας άμεσων και έμμεσων επιπτώσεων παραμένει αντικείμενο διαφωνιών.