Μαζί με την ερώτηση, είχε υποβληθεί στην Κομισιόν και έρευνα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, με βάση την οποία αποδεικνύονταν ότι οι Εβραίοι στην Ευρώπη είναι όλο και περισσότερο εκτεθειμένοι στον φόβο της λεκτικής παρενόχλησης (46%) ή των σωματικών επιθέσεων (33%). Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, 1 στους 3 μουσουλμάνους που ερωτήθηκαν είχαν δηλώσει ότι είχαν βιώσει διακρίσεις κατά τους τελευταίους 12 μήνες ενώ, είχε υπογραμμισθεί ότι, τα τελευταία χρόνια, οι μουσουλμάνες γυναίκες, αποτελούν,όλο και περισσότερο, στόχους βίας, διακρίσεων στον τομέα της απασχόλησης και του κοινωνικού αποκλεισμού.

Ευλόγως, είχε ερωτηθεί τότε η Κομισιόν, αν θα ελάμβανε κάποιες συγκεκριμένες πολιτικές δεσμεύσεις και σχέδια επιβολής του νόμου, για την καταπολέμηση των εγκλημάτων μίσους και διακρίσεων εναντίον των Εβραίων και των μουσουλμάνων, καθώς και άλλων μορφών ρατσισμού, συμπεριλαμβανομένου και του αντίκτυπου των εν λόγω πράξεων στις γυναίκες.

Και είχε επίσης ερωτηθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αν θα ζητούσε, από τα κράτη μέλη να θεσπίσουν ειδικές εθνικές στρατηγικές με συγκεκριμένους στόχους πολιτικής για την αντιμετώπιση του αντισημιτισμού, της ισλαμοφοβίας και άλλων μορφών ρατσισμού.

Μέσα σ’ αυτόν τον χρόνο, που η Κομισιόν «μαγειρεύει» την ενδεχόμενη απάντηση της, Εβραίοι και μουσουλμάνοι εξακολουθούν να είναι στο στόχαστρο της βίας και των διακρίσεων, που εκπορεύονται από τα ακροδεξιά πολιτικά κόμματα χωρών-μελών της ΕΕ που, δυστυχώς, βλέπουν τις δυνάμεις τους και την επιρροή τους στους Ευρωπαίους πολίτες να αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο.

Δεν μπορεί, κάποια στιγμη, η Κομισιόν θα...απαντήσει.

Νίκος Ρούσσης

Στρασβούργο