Η αναστολή της Ευρωπαϊκής Συνθήκης για τ’ ανθρώπινα δικαιωμάτα, διευκρινίζει ο Ζάγκλαντ, είναι δυνατή με βάση το άρθρο 15 της Σύμβασης, μπορεί να αποφασισθεί σε περίπτωση που ένα κράτος-μέλος διέρχεται αποδεδειγμένα δημόσιο κίνδυνο και έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν και από άλλα κράτη, με πρόσφατα παραδείγματα τη Γαλλία και την Ουκρανία.

Ωστόσο, υποστηρίζει ο ΓΓ του ΣτΕ, ακόμη κι’ αν αποφασισθεί αυτή η αναστολή, σε καμία περίπτωση αυτή δεν θα μπορεί να περιλαμβάνει την αναστολή ή κατάργηση του άρθρου 2 για την προστασία του δικαιώματος στη ζωή, του άρθρου 3, με το οποίο απαγορεύονται τα βασανιστήρια και η απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση και του άρθρου 7, που προβλέπει μη επιβολή ποινής χωρίς νομο.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί, καταλήγει ο Θόρμπγιον Ζάγκλαντ, ότι η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα θα συνεχίσει να εφαρμόζεται στην Τουρκία και σε περίπτωση που η τουρκική κυβέρνηση επιδιώξει να επικαλεστεί το άρθρο 15 προκειμένου να παρεκκλίνει από τη Σύμβαση σε μεμονωμένες περιπτώσεις, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, θα είναι εκείνο που θα αποφασίσει εάν η αίτηση πληροί τα κριτήρια που ορίζονται στη Σύμβαση!