Για την Γερμανία, τονίζεται ιδιαίτερα ότι, παρά τις συστάσεις της Επιτροπής, οι αρχές έχουν επισήμως υποστηρίξει ότι «δεν πρόκειται να επικυρώσουν το 12ο Πρωτόκολλο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου», που προβλέπει την νομοθέτηση μιας σειράς μέτρων για το «χτύπημα» του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας στη χώρα.
Παράλληλα υπογραμμίζεται ότι, οι γερμανικές αρχές εξακολουθούν να μην παρακολουθούν και να καταγράφουν περιστατικά που αφορούν «ρατσιστικές, ξενοφοβικές, ομοφοβικές και τρανσφοβικές" δηλώσεις και εκδηλώσεις στη χώρα.
Για το Βέλγιο επισημαίνεται ότι, οι αρχές έχουν πάψει να αξιολογούν άμεσα, την εφαρμογή και την αποτελεσματικότητα της νομοθεσίας κατά του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας, προκειμένου να εντοπισθούν τυχόν κενά που θα πρέπει να κλείσουν.
Για την Ανδόρα, ενώ αναγνωρίζεται κάποια πρόοδος, στην βελτίωση των διατάξεων ποινικού δικαίου και στην ανάπτυξη εκπαιδευτικών προγραμμάτων για την καταπολέμηση του ρατσισμού και των διακρίσεων, σημειώνεται ότι δεν έχουν ακόμη ληφθεί τα πρόσθετα μέτρα που απαιτούνται, όπως η εξασφάλιση της ύπαρξης ενός εξειδικευμένου οργανισμού κατά των διακρίσεων ή την υιοθέτηση της νομοθεσίας για την καθιέρωση της αρχής της κατανομής του βάρους της απόδειξης σε περιπτώσεις διακριτικής μεταχείρισης.
Για την Βοζνία-Ερζεγοβίνη η Επιτροπή σημειώνει πως υπάρχει μια επίμονη έλλειψη πολιτικής βούλησης για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας χωρίς αποκλεισμούς, ιδιαιτέρως των Ρομά, στην Βοσνία και Ερζεγοβίνη.
Οι πολιτικές ελίτ των τριών κύριων εθνοτικών ομάδων στην χώρα, δεν δείχνουν καμία προθυμία να υπάρξουν ολοκληρωμένα σχολεία, στα οποία θα φοιτούν και παιδιά μειονοτήτων ενώ, οι εσωτερικες εθνοτικές εντάσεις παραμένουν σε επικίνδυνα υψηλά επίπεδα και η ρητορική του μίσους εξακολουθεί να χρησιμοποιείται συχνά στο δημόσιο λόγο,υπογραμμίζει η ECRI.
Για την Ισλανδία χαιρετίζεται η πρόοδος που έχει σημειωθεί στην για τα δικαιώματα των λεσβιών, γκέι, αμφισεξουαλικών και τρανσεξουαλικών (LGBT) ατόμων, αλλά εκφράζεται η ανησυχία για την αύξηση των ρατσιστικών κηρυγμάτων στον δημόσιο διάλογο και τις συνεχιζόμενες διώξεις ή καταδίκες βάσει της νομοθεσίας του μίσους. Οι μετανάστες, τονίζεται, αντιμετωπίζουν προβλήματα στην κοινωνική ένταξη, στην εκμάθηση της γλώσσας της χώρας, στην πρόσβαση τους σε πληροφορίες και στην απασχόληση, με δίκαιους όρους.
Τέλος, για το Λουξεμβούργο η ECRI σημειώνει ότι, παρά το γεγονός πως υπάρχει μία θετική προσέγγιση των πολιτικών και μία σταθερή στάση του δικαστικού συστήματος, έναντι της ρητορικής μίσους, η ξενοφοβία εξακολουθεί να είναι ευρέως διαδεδομένη στο διαδίκτυο, το δικαίωμα στην ισότητα το έχουν, με βάση το Σύνταγμα, μόνο οι Λουξεμβούργιοι, και ο ποινικός κώδικας δεν θεωρεί κολάσιμο αδίκημα, της δηλώσεις ή εκδηλώσεις ρατσισμού ή ομοφοβίας.
Νίκος Ρούσσης
Στρασβούργο