Με το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων, ύψους 2,3 τρισεκ. ευρώ, ήδη να εφαρμόζεται πάνω από δύο χρόνια, η ΕΚΤ έχει γίνει ο μεγαλύτερος δανειστής για τις κυβερνήσεις της ευρωζώνης. Η όποια υπόνοια σύσφιξης της πολιτικής προκαλεί τον κίνδυνο αύξησης των επιτοκίων, δημιουργώντας «άνοιγμα» στους κρατικούς προϋπολογισμούς.

«Στο τέλος της ημέρας, αυτό μπορεί να οδηγήσει στο να ασκηθεί πολιτική πίεση στο ευρωσύστημα για να διατηρήσει την πολύ διευκολυντική νομισματική πολιτική για περισσότερο απ’ όσο χρειάζεται από την άποψη της σταθερότητας των τιμών», δήλωσε ο Weidmann, που είναι επίσης μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ.

«Εξάλλου, στο πλαίσιο αυτών των αγορών ομολόγων, οι αλλαγές στη νομισματική πολιτική επηρεάζουν πιο άμεσα το κόστος χρηματοδότησης των κυβερνήσεων απ’ ό,τι οι κινήσεις των επιτοκίων», πρόσθεσε.

Ο Weidmann ήταν επίσης επικριτικός απέναντι στην πρόταση να δημιουργηθεί ένα Ευρωπαϊκό Ασφαλές Ομόλογο, όπως ονομάζεται, ένα σύνθετο εργαλείο που θα συγκεντρώνει χρέος κρατών σε ένα νέο ομόλογο, δημιουργώντας ένα νέο ασφαλές στοιχείο ενεργητικού το οποίο μπορούν να διακρατούν οι τράπεζες για να διαφοροποιούν τους ισολογισμούς τους.