Μέχρι πρότινος, σύμφωνα με τα στοιχεία του Ευρωβαρόμετρου, τα Αγγλικά ήταν, σε ποσοστό 38% η δημοφιλέστερη ξένη γλώσσα στις χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης ενώ, σε επίπεδο ΕΕ και των θεσμικών της οργάνων, τα αγγλικά, σε ποσοστό 67%, ήταν πρώτα στις ξένες γλώσσες, που χρησιμοποιούνταν για την μεταξύ τους επικοινωνία.

«Τι νόημα θα έχει πλέον, να χρησιμοποιείται η αγγλική γλώσσα για την επικοινωνία μεταξύ των διαφόρων οργάνων της ΕΕ, όταν η Αγγλία θα έχει οριστικά αποχωρήσει απ’ αυτήν», έχουν ήδη να αναρωτιούνται οι κοινοτικοί παράγοντες.

Ενδεικτικό του αδιεξόδου που ανακύπτει, για το ποια από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές γλώσσες θα μπορούσε να υποκαταστήσει τα αγγλικά στην κοινή επικοινωνία, είναι και το γεγονός ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία του ευρωβαρόμετρου:

• Πιο δημοφιλείς γλώσσες στις χώρες της ΕΕ, μετά τα αγγλικά, παρουσιάζονται τα Γαλλικά (12%), τα Γερμανικά (11%) και τα Ισπανικά (7%)
• Σε επίπεδο θεσμικών οργάνων της ΕΕ, οι γλώσσες που χρησιμοποιούνται περισσότερο, μετά τα αγγλικά, είναι τα Γερμανικά (17%), τα Γαλλικά (16%), τα Ισπανικά (14%), τα Ιταλικά (5%) και τα …Κινέζικα (6%)
• Η μητρική γλώσσα των περισσότερων ευρωπαίων είναι τα Γερμανικά ( 16%), τα Αγγλικά και τα Ιταλικά (13%), τα Γαλλικά (12%),τα Πολωνικά και τα Ιταλικά (8%).

Σε επίπεδο ευρωκοινοβουλίου, βέβαια, και μόνον στις συνεδριάσεις της Ολομέλειας και των Επιτροπών, χρησιμοποιούνται και οι 24 ξένες γλώσσες, από τα Μαλτέζικα και τα Αγγλικά μέχρι τα Ιρλανδικά και τα Γαλλικά, που γίνονται κατανοητές στους υπολοίπους μέσω της ταυτόχρονης μετάφρασης.

Ποια γλώσσα, όμως, θα κληθεί να υποκαταστήσει τα αγγλικά, στην κοινή επικοινωνία των εκπροσώπων των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, μετά την οριστική αποχώρηση της Αγγλίας από την Ενωση?

Το ερώτημα θα πλανάται αναπάντητο, μέχρι να τεθεί επισήμως και να ανακοινωθούν οι σχετικές πρωτοβουλίες.