Στο έγγραφο διαπιστώνεται ότι, μέσω των Paradise Papers γνωστοποιούνται μεν  πολυάριθμες συμβάσεις δανείου, οικονομικές καταστάσεις, ηλεκτρονικά μηνύματα, συμβόλαια εμπιστοσύνης και άλλα χαρτιά, τα οποία όμως καλύπτουν μία περίοδο 50 ετών.

Τονίζεται, μάλιστα, ότι τα περισσότερα από τα ονόματα που αναφέρονται είναι ίδια μ’ εκείνα που αναφέρθηκαν σ’ άλλες αποκαλύψεις σχετικές με θέματα παγκόσμιας φοροαποφυγής και φοροδιαφυγής και γεωγραφικώς, τα καταφύγια των φορολογικών παραδείσων δεν φαίνεται να έχουν αλλάξει, από εκείνα που είχαν αναφερθεί σε προηγούμενες διαρροές εγγράφων.

Στο έγγραφο «ομολογείται» ότι, υπεύθυνες για την εύκολη μετάβαση χρημάτων, από τον ένα προορισμό στον άλλον, είναι η παγκοσμιοποίηση και η ψηφιοποίηση ενώ, όπως τονίζεται, δεν υπάρχει ενιαία φορολογική δικαιοδοσία , για τον έλεγχο αυτών των μεταφορών.

Υπογραμμίζεται, ακόμη, ότι οι καταγεγραμμένες καταστάσεις αφορούν φορολογική βελτιστοποίηση, επιθετικό φορολογικό σχεδιασμό, φοροαποφυγή (η οποία είναι a priori νόμιμη,
αλλά μπορεί να συνεπάγεται κάποια ανάληψη κινδύνων, αντίθετα με τη φοροδιαφυγή και την απάτη, που είναι παράνομες).

Δικαίως, οι επιλεγμένοι παραλήπτες του εν λόγω εγγράφου, αναρωτιούνται, επί ποίου θέματος θα είναι η αναμενόμενη συζήτηση στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου για τα ParadisePapers.

Νίκος Ρούσσης-Στρασβούργο

*Ολο το ενημερωτικό έγγραφο στ’ αγγλικά, στο συνημμένο