Σύμφωνα με μία από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, ο κεντροδεξιός υποψήφιος Νικολά Σαρκοζί διατηρεί σταθερά το προβάδισμα με ποσοστό 29%,με την υποψήφια των Σοσιαλιστών Σεγκολέν Ρουαγιάλ, να ακολουθεί με 25%, τον κεντρώο Φρανσουά Μπαϊρού με 15% και τον ακροδεξιό Ζαν-Μαρί Λεπέν με 13%. Σύμφωνα με άλλες δημοσκοπήσεις, η διαφορά ανάμεσα στους δύο πρώτους, Σαρκοζί και Ρουαγιάλ, είναι της τάξης της μίας ποσοστιαίας μονάδας.
Καθώς πάνω από το 1/3 των ψηφοφόρων, περί τα 17 εκατομμύρια, δεν έχει ακόμα αποφασίσει ποιος θα ήθελε να είναι ο Πρόεδρός του τα επόμενα πέντε χρόνια, η επικοινωνιακή στρατηγική των υποψηφίων κατά την τελική της φάση εστιάστηκε σε αυτούς. Επίσης, επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης αποτέλεσε το ζήτημα της ταυτότητας ενός λαού, ο οποίος βρέθηκε να παρακολουθεί και να βιώνει έντονους κλυδωνισμούς στην πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας.
Η γαλλική κοινωνία είναι έντονα προβληματισμένη για το μέλλον της και βαθιά απογοητευμένη από την ποιότητα της πολιτικής, γεγονός που ενισχύει τις πιθανότητες ψήφου αντίδρασης κατά τον πρώτο γύρο. Τα τελευταία χρόνια της προεδρίας του Ζακ Σιράκ σημαδεύτηκαν από τη χειρότερη έξαρση κοινωνικής βίας των τελευταίων 40 ετών (από το 1968), την απόρριψη του ευρωσυντάγματος και το σκάνδαλο διαφθοράς του πρώτου πρωθυπουργού του, Αλέν Ζυπέ. Ο επόμενος γάλλος πρόεδρος θα «κληρονομήσει» ποσοστό ανεργίας 8,8%, ένα από τα υψηλότερα στην ευρωζώνη και την υστέρηση της οικονομίας της χώρας σε ρυθμούς ανάπτυξης, έναντι γειτονικών της, όπως της Γερμανίας.
Η αβεβαιότητα αναφορικά με το εκλογικό αποτέλεσμα εντείνεται από το γεγονός ότι φέτος υπάρχουν πάνω από ένα εκατομμύριο νέοι ψηφοφόροι, που αποτελεί το μεγαλύτερο αριθμό των τελευταίων 25 ετών. Επιπλέον, μεγάλο μέρος εξ αυτών είναι γάλλοι πολίτες που ζουν στο εξωτερικό, γεγονός που καθιστά δυσκολότερη την πρόβλεψη.
Οι γάλλοι μάλλον δεν θέλουν να ξαναζήσουν την αρνητική έκπληξη των εκλογών του 2002, όταν ο ακροδεξιός Ζαν Μαρι Λε Πεν εκτόπισε στον πρώτο γύρο τον υποψήφιο των Σοσιαλιστών και πέρασε στο δεύτερο γύρο, όπου ηττήθηκε τελικά από το Ζακ Σιράκ. Η προοπτική αυτή φαίνεται να ευνοεί τη Σ. Ρουαγιάλ, που ελπίζει ότι θα γίνει η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Γαλλίας και να ενισχύει τα σενάρια συστράτευσης κεντρώων και αριστερών πίσω από την υποψηφιότητά της. Ωστόσο, σύμφωνα με έρευνες, οι αριστεροί ψηφοφόροι είναι από τους πλέον ασταθείς. Επίσης, η υποψήφια των σοσιαλιστών έχει αρκετούς αντιπάλους στην αριστερά που θα μπορούσαν να «ναρκοθετήσουν» την υποστήριξη προς το πρόσωπό της.
Ο επικρατέστερος υποψήφιος, Νικολά Σαρκοζί, από την πλευρά του, σύμφωνα με τους επικριτές του εγκατέλειψε το κεντροδεξιό προφίλ του τολμηρού μεταρρυθμιστή και επιχειρεί να αλιεύσει ψήφους από τη δεξαμενή της ακροδεξιάς, με κινήσεις, όπως την πρόθεσή του να συστήσει Υπουργείο Εθνικής Ταυτότητας και Μετανάστευσης, απευθυνόμενος στα ξενοφοβικά ένστικτα και την εντεινόμενη αίσθηση ανασφάλειας των γάλλων.
Βάια Δουδάκη