Μόλις πριν λίγες ημέρες (3 Σεπτεμβρίου 2019) και σε άρθρο με τίτλο «Brexit. Το τέλος της παγκοσμιοποίησης;» είχαμε αναφερθεί στην παραδοσιακή αντίθεση στο εσωτερικο του Βρετανικού Συντηρητικού κόμματος σχετικά την πολιτική που πρέπει να υιοθετεί η Μ. Βρετανία απέναντι στα Ευρωπαικά ζητήματα. Είχαμε δε παρουσιάσει και το χαρακτηριστικότερο ιστορικό παράδειγμα αυτής της αντίθεσης, τον διχασμό του Βρετανικού Συντηρητικού κόμματος πάνω στο ζήτημα της συμμετοχής η ουδετερότητας της Μ.Βρετανίας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Συμμετοχή (διεθνισμός) που σήμαινε αντίσταση των Βρετανών στην κατάκτηση της ηπειρωτικής Ευρώπης απο την ναζιστική Γερμανία και εκφράζονταν απο τον τοτε ηγέτη της μειοψηφίας του Συντηρητικού κόμματος, τον μετέπειτα «πατέρα της νίκης», τον W. Churchill.
Ουδετερότητα (απομονωτισμός) που σήμαινε εγκατάλειψη της ηπειρωτικής Ευρώπης στις διαθέσεις της ναζιστικής Γερμανίας και εκφράζονταν απο τους τότε ηγέτες της πλειοψηφίας του Συντηρητικού κόμματος,τον Πρωθυπουργό της χώρας τον N. Chamberlain και τον Υπουργό Εξωτερικών Λόρδο E. Halifax.
Από την δημοσίευση του προαναφερόμενου άρθρου εώς σήμερα έχουν συμβεί πολλά και σημαντικά γεγονότα. Με δεδομένο οτι ο Βρετανός πρωθυπουργός B. Johnson είναι φανατικός υποστηρικτής του Brexit και είχε δεσμευθεί δημόσια οτι θα βγάλει την Μ. Βρετανία απο την Ε.Ε. την 31 Οκτωβρίου 2019 ακόμα και αν δεν είχε επιτευχθεί συμφωνία (no deal Brexit), η Βουλή των Κοινοτήτων ψήφισε με πρόταση της εργατικής αντιπολίτευσης νόμο που επιβάλει στον πρωθυπουργό B. Johnson να ζητήσει παράταση των διαπραγματεύσεων με την Ε.Ε. εως τα τέλη Ιανουαρίου 2020 εφ’ οσον δεν καταλήξει σε συμφωνία με την Ε.Ε., έως τα μέσα Οκτωβρίου.
Για να γίνει όμως εφικτή η ψήφιση αυτού του νόμου που πρότεινε η εργατική αντιπολίτευση, το Συντηρητικό Κόμμα διασπάσθηκε αφου αρκετοί βουλευτές του ψήφισαν την πρόταση των Εργατικών. Αρνήθηκαν δε και την πρόταση του Βρετανού πρωθυπουργού για πρόωρες βουλευτικές εκλογές ώστε να αρθεί το αδιέξοδο.
Οι συντηρητικοί βουλευτές που ψήφισαν αυτό το σχέδιο νόμου της αντιπολίτευσης κσι αρνήθηκαν τις πρόωρες εκλογές διαγράφηκαν απο το Συντηρητικό κόμμα. Παρ’ ότι από πολλούς θα θεωρηθεί δεδομένο ήσσονος σημασίας θα αναφερθεί ότι ο εγγονός του W. Churchill, βουλευτής του Συντηρητικού κόμματος ήταν ένας από τους βουλευτές που ψήφισαν την πρόταση της αντιπολίτευσης και διαγράφηκαν απο το Συντηρητικό κόμμα.
Η Ιστορία επαναλαμβάνεται αφου και πάλι εμφανίζεται στο εσωτερικό του Βρετανικού Συντηρητικού κόμματος η κλασική αντίθεση. Οι απομονωτιστές (Brexiters) υπό τον πρωθυπουργό B. Johnson αρνούνται κάθετα να συμμετέχουν στο Ευρωπαικό πολιτικο-οικονομικό γίγνεσθαι. Όμως υπάρχει στο εσωτερικό του κόμματος και μία ισχυρή διεθνιστική-παγκοσμιοποιημένη μειοψηφία που διαφωνεί με αυτή την επιλογή και υποστηρίζει ειτε την στενή σχέση με την Ε.Ε. (Brexit με συμφωνία) ή την απόλυτη συμμετοχή στην Ε.Ε (Remain). Μία μειοψηφία που δεν δίστασε αυτή την φορά να διασπάσει ενα ιστορικό πολιτικό κόμμα.
Όμως το ερώτημα παραμένει. «Πολύ καλή είναι η ιστορική αναδρομή και τα ιστορικά παραδείγματα, ποια θα είναι όμως η τελική εξέλιξη; Θα παραμείνει η θα αποχωρίσει η Μ. Βρετανία απο την Ε.Ε;». Η απάντηση ειναι μία και δίνεται από την πολύ πρόσφατη ευρωπαϊκή πολιτική επικαιρότητα. Και πάλι η ιστορία θα επαναληφθεί.
Όπως ηττήθηκε πολιτικά και εκλογικά η ευρω-φοβική λαικιστική ακρο-δεξιά στις Βουλευτικές εκλογές της Ολλανδίας (Χειμώνας 2018), στις Προεδρικές εκλογές της Γαλλίας (Άνοιξη 2018) και στις Γερμανικές εκλογές (Φθινόπωρο 2018). Όπως οδηγήθηκε στη ήττα και την παρακμή το λαικιστικό εθνικιστικό κίνημα της Καταλωνίας (Καλοκαίρι 2018) , όπως κατέρρευσαν οι συμμαχικές (με την συμμετοχή της αντι-ευρωπαϊκής λαικιστικής ακρο-δεξιάς) κυβερνήσεις της Αυστρίας (Μάιος 2019) και της Ιταλίας (Αύγουστος 2019), έτσι θα ηττηθεί και η απομονωτιστική κυβέρνηση B. Johnson.
Οι λόγοι που οδηγούν το διεθνές λαϊκιστικό κίνημα (και παρα την εκστρατεία επικοινωνιακού θορύβου και φόβου που υλοποιούν ΜΜΕ με πολυ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά) σε απανωτές και συνεχόμενες εκλογικές και πολιτικές ήττες είναι φιλοσοφικά, ιστορικά, κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά σαφείς και απόλυτα διαγνώσιμοι. Είναι βεβαιο ότι τα προσεχή γεγονότα θα μας δώσουν την ευκαιρία να επιβεβαιώσουμε όλα τα παραπάνω και να αναφερθούμε αναλυτικά στους λόγους που οδηγούν στην ήττα τους λαϊκιστές.