Ο Κόστα έφθασε στην εξουσία χωρίς να είναι το πρώτο κόμμα στις εκλογές του 2015 και χάρη στην κοινοβουλευτική στήριξη των άλλων αριστερών δυνάμεων –του Κομμουνιστικού Κόμματος και του Μπλοκ της Αριστεράς. Όμως στην τετραετία της, η κυβέρνηση μειοψηφίας του Κόστα έχει καταφέρει να φέρει στη χώρα σταθερότητα, τηρώντας τις αναγκαίες ισορροπίες για να εκπληρώσει προεκλογικές υποσχέσεις που και έρχονταν σε συμφωνία με τις απαιτήσεις της ΕΕ, αλλά και ικανοποιούσαν τους ευρωσκεπτικιστές εταίρους του στο Κοινοβούλιο.
Ο Κόστα που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Πορτογαλίας μετά τη λήξη του προγράμματος λιτότητας της τρόικας, αλλά με ισχύοντα ακόμη τα μέτρα των περικοπών και της βαριάς φορολογίας—κατάφερε να εκπληρώσει την προεκλογική του υπόσχεση πως η χώρα «θα αλλάξει σελίδα» και το σύστημά του, που ευνοούσε την κατανάλωση, κατόρθωσε να λειτουργήσει, διαψεύδοντας τις «Κασσάνδρες» και τα καταστροφολογικά σενάρια της κεντροδεξιάς παράταξης (των PSD και CDS) για την αποτυχία του «πορτογαλικού μοντέλου».
Η αύξηση του κατώτατου μισθού από τα 500 στα 600 ευρώ, η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση από το 23% στο 13%, η αποκατάσταση τεσσάρων αργιών και η μείωση του ωραρίου στο δημόσιο σε 35 ώρες, ήταν μέτρα με άμεσο θετικό αντίκτυπο στην οικονομία της χώρας. Το έλλειμμα μειώθηκε από το 4,4% στο 0,2% και το χρέος από το 129,8% του ΑΕΠ έπεσε στο 119%, ενώ η ανεργία μειώθηκε στο μισό, από 12,4% στο 6,3%. Για πρώτη φορά στην ιστορία της η χώρα βρίσκεται πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και ο υπουργός Οικονομικών από «μαύρο πρόβατο» έχει αναλάβει πλέον τα ηνία του Eurogroup.
Βέβαια, τα σύννεφα στην εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής του Κόστα δεν εκλείπουν. Και σε αυτά εστιάζεται η κριτική της κεντροδεξιάς αντιπολίτευσης, όσο και των εξ ευωνύμων εταίρων του, που υποδεικνύουν τις ελλείψεις στην υγεία, τα μέσα μεταφοράς και τις υποδομές. Εν γένει στην έλλειψη κρατικών επενδύσεων, ακόμη κι όπου ο προϋπολογισμός το επιτρέπει. Μάλιστα, οι εργατικές ενώσεις, ιδίως στα νοσοκομεία και στις μεταφορές, ήταν μεγαλύτερες και πιο έντονες ακόμη και από την εποχή της διακυβέρνησης της χώρας από τα κεντροδεξιά PSD-CDS.
Μολαταύτα, ούτε οι απεργίες, που μέχρι πρόσφατα ταλαιπώρησαν τη χώρα, ούτε κι οι επικρίσεις, στέκονται ικανές να κάμψουν τη δημοτικότητα του Κόστα, που με κύριο σύνθημα την αποδέσμευση 2 δισ. ευρώ για την αύξηση των κρατικών επενδύσεων, ξεκινά από θέση πρωτοπόρου στην προεκλογική κούρσα, με 15 μονάδες διαφορά από τον Ρούι Ρίου του PDS.
Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, η νίκη για τον Κόστα είναι αδιαμφισβήτητη, με μόνο παράγοντα αβεβαιότητας το εάν θα κατακτήσει και την απόλυτη πλειοψηφία, ώστε να κυβερνήσει χωρίς να βασίζεται κάθε φορά στους αριστερούς κοινοβουλευτικούς του εταίρους (για τα κοινωνικά μέτρα), ή σε δεξιές βακτηρίες (για αμφιλεγόμενες μεταρρυθμίσεις στην οικονομία και τα εργασιακά). Τόσο το Αριστερό Μπλοκ, όσο και οι Κομμουνιστές προειδοποιούν για το πόσο επικίνδυνη μπορεί να αποβεί μία μονοκομματική κυβέρνηση, ενώ ο Κόστα από την πλευρά του επισείει το φόβητρο της «ισπανοποίησης» του πολιτικού τοπίου, ζητώντας «μία καθαρή νίκη που αποτρέπει κοινοβουλευτικά αδιέξοδα», όπως αυτά που σημειώθηκαν στη γειτονική χώρα της Ιβηρικής με την αποτυχία σχηματισμού κυβέρνησης και τον διάλογο κωφών μεταξύ Σοσιαλιστών και Podemos.
«Πρέπει να έχουμε ένα δυνατό Σοσιαλιστικό Κόμμα που θα εγγυάται την σταθερότητα στην Πορτογαλία. Πρέπει να κοιτάξουμε όλοι προς την Ισπανία για να διανοηθούμε τους κινδύνους από ένα ασθενές Σοσιαλιστικό Κόμμα κι ένα ισχυρό Podemos», τόνισε ο Κόστα.
Από την πλευρά του το Αριστερό Μπλοκ -που ιδεολογικά συγγενεύει με τους Podemos- θεωρώντας πως η δήλωση του Κόστα υπονοούσε κεκαλυμμένα αυτό, απάντησε πως το κίνημα «πάντοτε στάθηκε μία δύναμη σταθερότητας και ποτέ δεν επιδιώξαμε να δημιουργήσουμε κρίσεις» κι όπως ανακοίνωσε η επικεφαλής του Καταρίνα Μάρτινς στόχος του είναι να συμμετέχει σε κυβέρνηση συνεργασίας εάν τα ποσοστά του υπερβούν το 10% (10,2% το 2015). Ο Κόστα απέκλεισε την ιδέα δηλώνοντας πως «δεν θέλει να χαλάσει μία καλή φιλία με έναν κακό γάμο», με την προεκλογική του εκστρατεία να στρέφεται επίσης στον τρόπο που θα αποτραπεί μία ενίσχυση του Μπλοκ, είτε αποσπώντας ψήφους από τους Σοσιαλιστές, είτε από το Κομμουνιστικό Κόμμα. «Γνωρίζουν οι ψηφοφόροι ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στο Κομμουνιστικό Κόμμα και το Μπλόκ; Το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι ένα κόμμα των μαζών, ενώ το Μπλοκ κόμμα των ΜΜΕ. Οι Κομμουνιστές δεν ζουν με το άγχος να πρέπει να αποτελούν είδηση κάθε μέρα», τόνισε ο Κόστα, προς μεγάλη ικανοποίηση του ηγέτη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ζερόνιμου ντε Σόουζα.