Σε πρώτη ανάγνωση η παράταση της εκεχειρίας και η απομάκρυνση των κούρδων της YPG από την ζώνη των 30 χιλιομέτρων φαίνεται σαν μεγάλη ήττα των Kούρδων και των ΗΠΑ και μεγάλη νίκη για τον Μπασάρ αλ Άσαντ που ανέκτησε εδάφη χωρίς να ρίξει ούτε μια σφαίρα. Και φυσικά όλα αυτά υπό την επιτήρηση του γενικού πλέον ρυθμιστή στην περιοχή, του Βλαντιμίρ Πούτιν. Αλλά και το Πρόεδρο της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν να θριαμβολογεί για την επίτευξη του στόχου να αποτρέψει την δημιουργία κουρδικού κράτους στα σύνορα της Τουρκίας.

Η συμφωνία όμως περιέχει τα «θέλω» και των δύο πλευρών. Και ορισμένα σημεία, όπως επισημαίνει η DW, είναι θολά. Όπως την περιοχή του Καμίσλι που εξαιρείται από τις κοινές περιπολίες Τουρκίας -Ρωσίας. Φαίνεται πως εκεί οι μαχητές της YPG παραμένουν σε συνεργασία με τις καθεστωτικές δυνάμεις του Άσαντ που ήδη βρισκόταν εκεί. Ένα ερώτημα που γεννάται είναι το πώς θα διαχειριστεί στο μέλλον η Τουρκία έναν πιθανό θύλακα δημιουργίας εστίας εντάσεων με τους Κούρδους.

Με τον όπλισμό τους αποσύρεται η YPG

Πόσο μάλλον όταν οι δυνάμεις της θα βρίσκονται στα δυτικά αυτής της περιοχής εντός της Συρίας από το Ρας Αλ Άιν έως το Ταλ Αμπιάντ. Μιά ακόμη ασάφεια αφού δεν διευκρινίζεται έως πότε τα παραμείνει όπως έχει το στάτους των εκτάσεων που ελέγχει ο τουρκικός στρατός ως αποτέλεσμα της επιχείρησης «Πηγή Ειρήνης».

Δύο ακόμη παράγοντες που θα είναι καθοριστικοί για την επόμενη μέρα αφού λήξει η εκεχειρία των 150 ωρών είναι πρώτον ότι οι μαχητές της YPG αποσύρονται μεν και από το Μούνμπιτς και το Τελ Ριφάτ αλλά παίρνοντας μαζί τον οπλισμό τους. Πουθενά δεν αναφέρεται μια παράδοσή του. Και δεύτερον το τι θα πράξουν οι ΗΠΑ που αποσύρθηκαν από τον βορρά αλλά ενδέχεται να παραμείνουν στα ενδότερα, εκεί δηλαδή που συσπειρώνονται τώρα οι κουρδικές δυνάμεις. Δηλαδή γύρω από την Ράκκα.

Ίσως γι αυτό το Κρεμλίνο να υπογραμμίζει ότι εκτός από την γραμμή Άγκυρας - Δαμασκού πρέπει να αποκατασταθεί και ο διάλογος Κούρδων – Άσαντ.