Στην ερώτηση-καταγγελία τους, επικαλούνται στοιχεία που καταδεικνύουν ότι, μεμονωμένα κράτη και ιδρύματα και  βιομηχανίες που χρηματοδοτούνται από δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς, επενδύουν σε δραστηριότητες έρευνας και ανάπτυξης που σχετίζονται με αυτόνομα οπλικά συστήματα, τα οποία μπορούν να προγραμματιστούν για την επιλογή μεμονωμένων ή ομαδικών στόχων και να σκοτώνουν χωρίς νομική λογοδοσία.

Οι ευρωβουλευτές υπενθυμίζουν ότι, στις 12 Σεπτεμβρίου 2018, το Κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα στο οποίο εξέφραζε τη βαθιά του ανησυχία σχετικά με τα αυτόνομα οπλικά συστήματα και καλούσε την Ύπατη Εκπρόσωπο, τα κράτη μέλη και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να διαμορφώσουν μια ενοποιημένη θέση της ΕΕ για το θέμα αυτό και να εργαστούν για την έναρξη διαπραγματεύσεων, για τη θέσπιση νομικά δεσμευτικής διεθνούς πράξης για την απαγόρευση των εν λόγω όπλων.

Ευλόγως δε ερωτούν:

1. Ποια ήταν η συνέχεια που δόθηκε στο ψήφισμα του Κοινοβουλίου σχετικά με τα αυτόνομα οπλικά συστήματα, όσον αφορά το πεδίο αρμοδιοτήτων της Ύπατης Εκπροσώπου.

2. Ποια μέτρα θα λάβει τώρα η ΕΕ και σε ποια φόρουμ, όσον αφορά τη διαπραγμάτευση διεθνούς συνθήκης για την απαγόρευση των εν λόγω συστημάτων.

Νίκος Ρούσσης – Στρασβούργο