Στο έγγραφο «ξεχωρίζουν» δύο βασικές διαπιστώσεις:
-Ότι περισσότερο από 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι σε περίπου 100 χώρες, αντιμετωπίζουν κάποιο επίπεδο κινδύνου που σχετίζεται με τις επιπτώσεις της απερήμωσης.
-Ότι σχεδόν τα μισά κράτη μέλη της ΕΕ δήλωσαν ότι μέρος της επικράτειάς τους επηρεάζεται από απερήμωση, ωστόσο δεν υπάρχει στρατηγική σε επίπεδο ΕΕ για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος.
Αναλυτικά αναφέρεται ότι, η αλλαγή του κλίματος μπορεί να αυξήσει περαιτέρω τον κίνδυνο απερήμωσης για τις περιοχές του κόσμου που μπορεί να μετατραπούν σε ξηρές περιοχές για κλιματολογικούς λόγους.
Η απερήμωση είναι αντιστρέψιμη και εξακολουθεί να υπάρχει χρόνος και πεδίο για διορθωτικά μέτρα αλλά τα θέματα, σχετικά με τη διαθεσιμότητα και τη συγκρισιμότητα των δεδομένων σε διάφορες περιοχές του κόσμου θέτουν μεγάλες προκλήσεις όσον αφορά τη μέτρηση και την παρακολούθηση των διεργασιών απερήμωσης.
Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την καταπολέμηση της απερήμωσης και οι στόχοι της βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ παρέχουν ένα παγκόσμιο πλαίσιο για την αξιολόγηση της απερήμωσης.
Ο Παγκόσμιος Άτλας της Ερημοποίησης του 2018, εισήγαγε την έννοια της «σύγκλισης στοιχείων» για τον εντοπισμό περιοχών, όπου πολλαπλές πιέσεις προκαλούν διαδικασίες αλλαγής γης σχετικές με την υποβάθμιση της γης, η απερήμωση των οποίων είναι ένα εντυπωσιακό παράδειγμα.
Στο έγγραφο διευκρινίζεται ότι, η απερήμωση συνεπάγεται πολλές περιβαλλοντικές και κοινωνικοοικονομικές πτυχές. Έχει πολλές αιτίες και προκαλεί πολλές συνέπειες. Μία σημαντική αιτία είναι η μη βιώσιμη γεωργία, μια σημαντική συνέπεια είναι η απειλή για την παραγωγή τροφίμων.
Για να γίνει πλήρως κατανοητή αυτή η αμφίδρομη σχέση απαιτείται να δούμε πώς επηρεάζει η γεωργία την ποιότητα της γης, ποια είναι η πιθανότητα υποβάθμισης της γης για τη γεωργική παραγωγή και σε ποιο βαθμό μια αλλαγή στις γεωργικές πρακτικές μπορεί να αντιστρέψει την τάση.
Η επέκταση των καλλιεργειών και η εντατικοποίηση της γεωργίας συγκαταλέγονται στις κινητήριες δυνάμεις των διαδικασιών υποβάθμισης της γης που μπορούν να οδηγήσουν σε απερήμωση. Ωστόσο, η ίδια η γεωργία μπορεί να προσφέρει λύσεις στην υποβάθμιση της γης. Σχεδόν τα μισά κράτη μέλη της ΕΕ δήλωσαν ότι μέρος της επικράτειάς τους επηρεάζεται από απερήμωση, ωστόσο δεν υπάρχει στρατηγική σε επίπεδο ΕΕ για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος.
Η γεωργική πολιτική της ΕΕ μπορεί να έχει αντίκτυπο στα στοιχεία και τους παράγοντες της απερήμωσης, για παράδειγμα, προωθώντας τη βιώσιμη γεωργία, γνωρίζοντας ότι η προστασία της παραγωγικότητας των γεωργικών εκτάσεων ενδιαφέρει τόσο το κοινό όσο και τους αγρότες.
Ολόκληρο το ενημερωτικό έγγραφο, στα αγγλικά, ΕΔΩ
Νίκος Ρούσσης – Στρασβούργο