Η GREVIO, δηλώνει ικανοποιημένη που "πολλές χώρες εισήγαγαν υψηλότερα νομοθετικά και πολιτικά πρότυπα" σε εθνικό επίπεδο, με τα κράτη να επεκτείνουν τις νομικές προδιαγραφές βίας κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία, σύμφωνα με τις διατάξεις της σύμβασης της Κωνσταντινούπολης και να υιοθετούν τα απαιτούμενα σχέδια δράσης.
Αναγνωρίζονται επίσης οι προσπάθειες για τη δημιουργία εθνικών μηχανισμών συντονισμού, ως ένα πρώτο ουσιαστικό βήμα για την ανάπτυξη ακριβών δεδομένων και πληροφοριών και πολιτικών που περιλαμβάνουν όλους τους παράγοντες σε όλα τα επίπεδα.
Οι τάσεις και οι προκλήσεις που περιγράφονται, προέρχονται από τις πρώτες οκτώ εκθέσεις παρακολούθησης του GREVIO που δημοσιοποιήθηκαν μεταξύ 2015 και 2019 (Αλβανία, Αυστρία, Δανία, Μονακό, Μαυροβούνιο, Πορτογαλία, Σουηδία και Τουρκία) και επιβεβαιώνονται από τα ευρήματα που προκύπτουν από τα τελικά σχέδια εκθέσεων που εγκρίθηκαν τον Μαΐο του 2019 για τη Φινλανδία, τη Γαλλία, την Ιταλία, τις Κάτω Χώρες και τη Σερβία.
Στην έκθεση τονίζεται ιδιαίτερα ότι, παρά την επιτευχθείσα πρόοδο, πρέπει να αντιμετωπιστούν τα επίμονα προβλήματα που περιγράφονται στην έκθεση.
Για παράδειγμα:
- Οι υπηρεσίες ειδικής υποστήριξης για τα θύματα βίας κατά των γυναικών παραμένουν ανεπαρκείς σε αριθμό και η χρηματοδότησή τους «εξαιρετικά ασταθής», σύμφωνα με την έκθεση. Σε ορισμένες χώρες, η γεωγραφική εμβέλεια των ειδικευμένων υπηρεσιών υποστήριξης είναι ανεπαρκής, καθώς οι υπηρεσίες υποστήριξης λείπουν στις αγροτικές περιοχές, οδηγώντας στην πράξη στην εξαίρεση πολλών.
- Eνώ οι συμβουλευτικές υπηρεσίες και τα καταφύγια για τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας εξυπηρετούνται καλύτερα, οι υπηρεσίες που αφορούν τη σεξουαλική βία και άλλες μορφές βίας κατά των γυναικών συχνά λείπουν. Ορισμένες χώρες, για παράδειγμα, δεν έχουν δημιουργήσει ένα κέντρο κρίσης βιασμών ή ένα κέντρο παραπομπής για θύματα σεξουαλικής βίας.
- Πάρα πολλά συστήματα ποινικής δικαιοσύνης στην Ευρώπη διατηρούν ορισμούς βιασμού απαιτώντας στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ο δράστης εφάρμοσε εξαναγκασμό ή ότι το θύμα δεν κατάφερε να αντισταθεί. Το άρθρο 36 της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης υποχρεώνει τα συμβαλλόμενα μέρη της συνθήκης να ποινικοποιήσουν όλες τις μη συναινετικές πράξεις σεξουαλικού χαρακτήρα.
Νίκος Ρούσσης - Στρασβούργο