Η σθεναρή αντίδραση της Γερμανίας για αμοιβαιοποίηση του χρέους με πρόσχημα και την καθυστέρηση που θα επέφερε μια διαδικασία φαίνεται να βάζει «φρένο» στις προσδοκίες του Νότου για ένα πακέτο ισχυρό που θα έφτανε το 1 τρισ. Μεταξύ των Νοτίων, πάντως, υπήρξε μια προσπάθεια συντονισμού και πιέσεων ώστε να προωθηθεί μια πιο γενναία λύση καθώς μόνο η Ιταλία έχε ανάγκη άμεσα από ένα πολύ ισχυρό πακέτο όταν το ΑΕΠ της είναι στο 1,8 τρισ.
Αντίδοτο σε αυτό φαίνεται να προκύπτει από ένα μίγμα της άρσης της οικονομικής ουδετερότητας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της πιο γαλαντόμας παρουσίας των ήδη υφιστάμενων θεσμών, του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης (ESM), της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων αλλά και των άλλων εργαλείων της Κομισιόν (πρόγραμμα SURE κτλ).
Ουσιαστικά η ΕΚΤ όπως και στο πρόσφατο παρελθόν καλείται να παίξει ένα ενεργό ρόλο με την στήριξη με ρευστότητα των εθνικών κυβερνήσεων (ποσοτική χαλάρωση) και συνακόλουθα την δανειακή επέκταση των πιστωτικών ιδρυμάτων με μια σειρά από ευνοϊκές ρυθμίσεις που προσφέρει.
Ήδη από χτες η ΕΚΤ υιοθέτησε την εξαίρεση (waiver) της ελάχιστης απαίτησης πιστωτικής ποιότητας για εμπορεύσιμα χρεόγραφα που εκδίδει η Ελλάδα για αποδοχή ως ασφάλεια για πιστοδοτικές πράξεις του Ευρωσυστήματος. Τo γεγονός αυτό μπορεί να μειώσει το κόστος του χρήματος και να δώσει πρόσβαση σε ρευστότητα, η οποία μέχρι σήμερα δεν ήταν διαθέσιμη για τη χώρα μας. Ουσιαστικά η ΕΚΤ με οριακή διερμηνεία του ρόλου της αναλαμβάνει ενεργό ρόλο και εξελίσσεται σε δανειστή ύστατης καταφυγής για την ΕΕ.
Παράλληλα, η άρση των περιορισμών περί κρατικών ενισχύσεων αναμένεται να προβληθεί ως μέρος της λύσης (αν αποτελούν όλα αυτά λύση), όπως και η ενεργοποίηση των άλλων θεσμών. Σημειώνεται ότι χτες στο σχέδιο συμφωνίας που παρουσίασε ο Πρόεδρος Σεντένο γινόταν λόγος για δαπάνες μισού τρισεκατομμυρίου ευρώ, πιο συγκεκριμένα 540 δισ. (100 από Κομισιόν για την απασχόληση, 200 από ΕΤΕπ και 240 από ESM με προληπτικά κεφάλαια με πιο χαλαρές αιρεσιμότητες).
Πάντως και σε όλη τη διάρκεια της νύκτας αυτό που καταφάνηκε είναι ότι η Ε.Ε. και πάλι ζει μέρες 2015 αυτή τη φορά όμως και πάλι με διακύβευμα τη γερμανική εκδοχή της ενοποίησης, αυτή τη φορά, όμως, με αφορμή όχι μόνο την παραμονή της Ελλάδας αλλά τις συνολικές ισορροπίες Νότου και Βορρά.
Γιώργος Αλεξάκης