Ο Επίτροπος, κάνει δημόσια γνωστό, αυτό που ασφαλώς γνωρίζουν οι ΥΠΕΞ των χωρών-μελών της ΕΕ αλλά και οι Έλληνες διπλωμάτες, που αρέσκονται να διοχετεύουν πληροφορίες στον Τύπο, ότι δήθεν η ΕΕ είναι έτοιμη να στηρίξει την Ελλάδα και να «τιμωρήσει» την Τουρκία για την εν γένει επιθετική της στάση.
Ότι, δηλαδή, με απόφαση του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων της ΕΕ το 2018 , η Τουρκία παραμένει υποψήφια προς ένταξη χώρα καθώς και ότι αυτό επιβεβαιώθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (σ.σ απ’ όλα δηλαδή τα κράτη-μέλη της ΕΕ) τον Ιούνιο του 2019.
Για να μην μείνει δε καμία αμφιβολία, σ’ όσους βαυκαλίζονται με την ιδέα της μονομερούς στήριξης της Ελλάδος έναντι της Τουρκίας από την ΕΕ, ο Επίτροπος διατρανώνει ότι, «ως υποψήφια χώρα, η Τουρκία δικαιούται προενταξιακή οικονομική βοήθεια και παραμένει βασικός εταίρος, στην κοινή αντιμετώπιση βασικών τομέων κοινού ενδιαφέροντος όπως η μετανάστευση, ενώ φιλοξενεί εκατομμύρια πρόσφυγες.»
Στην ερώτηση του, ο Ιταλός ευρωβουλευτής της Ομάδας Ταυτότητας και Δημοκρατίας Vincenzo Sofo, υπογράμμιζε ότι η ΕΕ, έχει δώσει στην Τουρκία πάνω από 10 δισεκατομμύρια ευρώ από το 2002 μέσω του Μέσου Προενταξιακής Βοήθειας (IPA), με στόχο να ευθυγραμμισθεί η Τουρκία με το ευρωπαϊκό σχέδιο.
Ωστόσο, ανέφερε χαρακτηριστικά, η πρόσφατη κρίση που προκλήθηκε από την Τουρκία, στα σύνορα με την Ελλάδα, με στόχο τον εκβιασμό της ΕΕ απειλώντας να μεταφέρει εκατομμύρια μετανάστες στην Ευρώπη δείχνει ότι η Τουρκία απέχει πολύ από το να υποστηρίξει την ευρωπαϊκή υπόθεση.
Ρωτούσε δε την Κομισιόν, αν θα ήταν σκόπιμο να ανασταλεί τόσο η χρηματοδότηση για την Τουρκία όσο και κάθε δέσμευση για ταχεία ένταξή της στην ΕΕ, και να απαγορευθούν οι θεωρήσεις σε Τούρκους πολίτες που επιθυμούν να περάσουν σύνορα στην ΕΕ.
Με την σημερινή του απάντηση ο Επίτροπος, έβαλε «τα πράγματα στη θέση τους», αναφέροντας ότι, με βάση τα ισχύοντα στην ΕΕ, για τις υποψήφιες προς ένταξη χώρες, εάν ένας υπήκοος τρίτης χώρας πληροί τους όρους που καθορίζονται, τα κράτη του χώρου Σένγκεν πρέπει να εκδώσουν τις σχετικές θεωρήσεις, εκτός εάν υπάρχει λόγος άρνησης σύμφωνα με το άρθρο 32 της θεώρησης.
Νίκος Ρούσσης – Στρασβούργο