Αναφερόμενος στις επιπτώσεις που είχε για τα θύματα του τράφικινγκ, το κλείσιμο των συνόρων εξαιτίας του κορονοϊού, ο Ελβετός βουλευτής τόνισε ότι, όταν τα σύνορα έκλεισαν, ένας μεγάλος αριθμός θυμάτων του τράφικινγκ αντιμετώπισε σοβαρές δυσκολίες, κινδύνους και προβλήματα.

Άλλοι, όπως αυτοί που εξαναγκάστηκαν στην πορνεία ή στη σύγχρονη δουλεία στη γεωργία, εγκαταλείφθηκαν από τους εμπόρους καθώς δεν υπήρχε πλέον δουλειά, και τα θύματα της εμπορίας έμειναν μερικές φορές άστεγα και χωρίς κανένα μέσο υποστήριξης. Τα περισσότερα από αυτά τα θύματα είναι παράτυποι μετανάστες των οποίων το καθεστώς τα καθιστά ακόμη πιο ευάλωτα στην εκμετάλλευση και την κακοποίηση.

Εξετάζοντας το τι μέλλει γενέσθαι με τα θύματα της εμπορίας ανθρώπων, στην μετά Covid εποχή, ο Ελβετός βουλευτής προέβλεψε ότι, η παγκόσμια οικονομική ύφεση που προκάλεσε η πανδημία θα αυξήσει την πίεση στους ανθρώπους που μαστίζονται από τη φτώχεια, να θέσουν τον εαυτό τους ή τα παιδιά τους σε κίνδυνο εκμετάλλευσης και εμπορίας. Είναι επιτακτική ανάγκη να δείξουμε μηδενική ανοχή για έναν πολιτισμό όπου οι ξένοι, ειδικά οι γυναίκες και τα παιδιά, θεωρούνται κατώτεροι και επομένως είναι ανοιχτοί σε μια τέτοια εκμετάλλευση ».

Επικαλούμεντος το ψήφισμα 2323 (2020) της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, σχετικά με τη συντονισμένη δράση κατά της εμπορίας ανθρώπων και του λαθρεμπορίου μεταναστών, υπογράμμισε ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να αυξήσουν τις προσπάθειές τους για να τερματίσουν την ατιμωρησία που συχνά επικρατεί για τους εμπόρους ανθρώπων και τους πελάτες τους.

Η εμπορία ανθρώπων είναι σαν μια παγκόσμια πανδημία που πρέπει να σταματήσει σε διεθνές επίπεδο για να σωθούν τα εκατοντάδες χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια, θύματα του τράφικινγκ χωρίς έγγραφα κατέληξε ο Pierre-Alain Fridez.

Νίκος Ρούσσης – Στρασβούργο