Αυτό συμπεραίνεται σε έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης, που δίνεται σήμερα στη δημοσιότητα και φέρει τον τίτλο «Ψηφιακές λύσεις για την καταπολέμηση του COVID-19».
Η έκθεση παρέχει μια ανάλυση του αντίκτυπου, που είχαν στα δικαιώματα της προστασίας της ιδιωτικής ζωής και των δεδομένων, τα μέτρα που υιοθετήθηκαν από τις κυβερνήσεις, καθώς και μια εις βάθος ανασκόπηση των εφαρμογών παρακολούθησης ψηφιακών επαφών και εργαλείων παρακολούθησης, που τέθηκαν σε εφαρμογή για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Μέσω της έκθεσης του, το Συμβούλιο της Ευρώπης εκφράζει την δυσαρέσκεια του για το γεγονός ότι, παρά τις πολυάριθμες εκκλήσεις για συντονισμό και διαλειτουργικότητα των ψηφιακών λύσεων για την πρόληψη της εξάπλωσης της πανδημίας COVID-19, οι χώρες εφάρμοσαν μεμονωμένα ευρέως αποκλίνοντα συστήματα, περιορίζοντας έτσι την αποτελεσματικότητα των ληφθέντων μέτρων.
Στην έκθεση διαπιστώνεται ότι:
-Στις περισσότερες χώρες, οι τέθηκαν σε εφαρμογή έκτακτα μέτρα, που έδωσαν στις κυβερνήσεις εκτεταμένες εξουσίες, συνήθως μόνο για περιορισμένο χρονικό διάστημα.
-Υπήρξαν ελλείψεις σε ορισμένες χώρες, όσον αφορά τη συμμόρφωση με τις αρχές της «Σύμβασης 108» , που αφορά ζητήματα όπως η απαίτηση για νομική βάση των ληφθέντων μέτρων, η αναλογικότητά τους και πτυχές όπως η αιτιολόγησή τους για το δημόσιο συμφέρον και η συγκατάθεση του υποκειμένου των δεδομένων για την επεξεργασία δεδομένων.
Τονίζεται, ακόμη, ότι «μια ιδιαίτερα προκλητική πτυχή είναι ο περιορισμός των σκοπών για την επεξεργασία δεδομένων» όπου η έκθεση επισημαίνει ότι σε ορισμένες χώρες τα όρια μεταξύ των σκοπών της προστασίας της υγείας και της αστυνομοκρατίας είναι θολά.
-Υπήρξαν, επίσης, κίνδυνοι για την προστασία δεδομένων, που σχετίζονται με την ασφάλεια, την αποθήκευση και την κοινή χρήση δεδομένων, γεγονός που οδήγησε στην απόσυρση ορισμένων μέτρων σε ορισμένες χώρες.
Κατά την εξέταση της συμμόρφωσης με την αρχή προστασίας της ιδιωτικής ζωής , η έκθεση σημειώνει ότι από τα 55 Μέρη της «Σύμβασης 108», 26 έχουν επιλέξει μια αποκεντρωμένη προσέγγιση για εφαρμογές εγγύτητας και ανίχνευσης επαφών, 14 έχουν επιλέξει μια κεντρική προσέγγιση και μόνον 5 χώρες αποφάσισαν να μην χρησιμοποιήσουν καθόλου εφαρμογές.
Τέλος η έκθεση περιέχει, τα ευρήματα μιας έρευνας, μεταξύ των συμβαλλομένων μερών της «Σύμβασης 108», σχετικά με τη χρήση ψηφιακών λύσεων για τον έλεγχο της διάδοσης του ιού.
Από τους 47 ερωτηθέντες που συμμετείχαν στην έρευνα, 36 χρησιμοποίησαν εφαρμογές για εντοπισμό επαφών ή ειδοποιήσεις εγγύτητας (77%), 20 για αυτοδιάγνωση (43%), 11 για επιβολή καραντίνας (23%) και 8 για χαρτογράφηση μοτίβων ταξιδιού (17 %).
Μόνο δύο χώρες χρησιμοποίησαν εφαρμογές για έλεγχο πλήθους και άλλες δύο για διαβατήρια ασυλίας.
Όλη η έκθεση, στ' αγγλικά, ΕΔΩ
Κάνοντας κλικ στο Digital solutions to fight COVID-19
Νίκος Ρούσσης – Στρασβούργο