Στο έγγραφο υποστηρίζεται ότι, πρέπει να επανεξετασθούν τα ίδια τα θεμέλια της διατλαντικής εταιρικής σχέσης, υπό το φως όχι μόνο της σημερινής πολιτικής, αλλά και των διαρθρωτικών τάσεων στην παγκόσμια ισορροπία ισχύος και των διαρκών θεσμικών δεσμών μεταξύ των δύο ηπείρων.

Όπως κατηγορηματικά τονίζεται, πάνω απ' όλα, το διατλαντικό μέλλον χρειάζεται μια ισχυρότερη ΕΕ αλλά για να συμβεί αυτό, πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στα ακόλουθα ζητήματα:

• Αντιμετώπιση μιας ολοένα και πιο δυναμικής Κίνας.
• ii) Εξασφάλιση περισσότερωνκερδών από τις διατλαντικές εμπορικές σχέσεις
• Διασφάλιση των ωφελημάτων του ΝΑΤΟ και πολυμερών θεσμών όπως ο ΠΟΕ
• iv) Καταπολέμηση της παραπληροφόρησης και άλλων υβριδικών απειλών · και
• αναζωογόνηση της συνεργασίας για την αλλαγή του κλίματος και την παγκόσμια υγεία.

Επειδή η κατανόηση και η εμπιστοσύνη στις θέσεις των πληροφοριών και των εξωτερικών πολιτικών των ΗΠΑ έχει διαβρωθεί, πρέπει να επιδιωχθεί μια «διεύρυνση» των διατλαντικών δομών διαλόγου, συμπεριλαμβανομένων των εκλεγμένων αντιπροσώπων, αναφέρεται χαρακτηριστικά στο έγγραφο.

Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει ανταλλαγές προσωπικού, διμερείς διαλόγους με ομάδες προβληματισμού και κοινωνία των πολιτών, καθώς και αυξημένη συχνότητα του Διατλαντικού Διαλόγου Νομοθετών, που ενδεχομένως συμπληρώνεται με περισσότερους δευτερεύοντες φορείς για συγκεκριμένα θέματα, όπως η αντιμετώπιση της Κίνας.

*Όλο το έγγραφο στ’ αγγλικά ΕΔΩ

Νίκος Ρούσσης – Στρασβούργο