Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει, σημερινό Ψήφισμα που ενέκρινε η Ολομέλεια της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, κατά την διάρκεια υβριδικής συνεδρίασης, που βασίσθηκε στην σχετική έκθεση του Κύπριου βουλευτή των Σοσιαλιστών Κωνσταντίνου Ευσταθίου.
Στο Ψήφισμα αναφέρεται ότι, παρά την πρόοδο στην εφαρμογή των αποφάσεων του Δικαστηρίου του Στρασβούργου και τη συνεχή μείωση του αριθμού των αποφάσεων που εκκρεμούν ενώπιον της Επιτροπής Υπουργών - από περίπου 10.000 το 2010 σε 5.231 στο τέλος του 2019, χάρη στη μεταρρύθμιση μετά τη διάσκεψη του Ιντερλάκεν του 2010 – η Συνέλευση εξακολουθεί να ανησυχεί για τον αριθμό των εκκρεμών υποθέσεων που σχετίζονται με διαρθρωτικά προβλήματα.
Πρόκειται κυρίως για αποφάσεις κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας, της Τουρκίας, της Ουκρανίας, της Ρουμανίας, της Ουγγαρίας, της Ιταλίας, της Ελλάδας, της Δημοκρατίας της Μολδαβίας, του Αζερμπαϊτζάν και της Βουλγαρίας.
Στο Ψήφισμα εκφράζεται η ανησυχία για τις «αυξανόμενες νομικές και πολιτικές δυσκολίες», που σχετίζονται με την εφαρμογή των αποφάσεων του Δικαστηρίου, σημειώνοντας ότι κανένα εθνικό νομοθετικό ή διοικητικό μέτρο ή νομοθετικές αλλαγές σε συνταγματικό επίπεδο δεν θα έπρεπε να εμποδίζουν αυτήν τη διαδικασία.
Με το Ψήφισμα και με βάση την γνώμη της Επιτροπής της Βενετίας τον Ιούνιο του 2020, καλείται η Ρωσική Ομοσπονδία να αλλάξει τις πρόσφατες τροπολογίες στο σύνταγμά της. Εκφράζεται επίσης η ανησυχία, για ορισμένα εμπόδια στην εφαρμογή των αποφάσεων του Δικαστηρίου που εκδόθηκαν σε διακρατικές υποθέσεις ή για εμφάνιση διακρατικών χαρακτηριστικών.
Η Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης κάνει έκκλησή, προς τα κράτη μέλη, να εφαρμόσουν γρήγορα και πλήρως τις αποφάσεις του Δικαστηρίου, ιδίως παρέχοντας επαρκείς πόρους στους σχετικούς εθνικούς ενδιαφερόμενους, και να δημιουργήσουν κοινοβουλευτικές δομές για την παρακολούθηση της συμμόρφωσης με τις διεθνείς υποχρεώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Τέλος, η Συνέλευση συνέστησε στην Επιτροπή Υπουργών να δώσει προτεραιότητα σε υποθέσεις που εκκρεμούν για πάνω από πέντε χρόνια και να χρησιμοποιήσει για άλλη μια φορά το Άρθρο 46 της Σύμβασης σε περίπτωση «έντονης αντίστασης από ένα κράτος που δεν ανταποκρίνεται», προσθέτοντας ότι αυτό πρέπει να γίνει με φειδώ και σε πολύ εξαιρετικές περιστάσεις.
Νίκος Ρούσσης – Στρασβούργο
