Άλλος ένας καύσωνας στις αρχές του Ιουνίου είδε κάποιες χώρες στη Μέση Ανατολή να φτάνουν τους 50°C. Ο καύσωνας στο Πακιστάν προκάλεσε 20 νοσηλεύσεις παιδιών που λιποθύμησαν. Ευτυχώς, όλα επιβίωσαν.
Οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου οδηγούν σε άνοδο της θερμοκρασίας, και για αυτό τέτοιου είδους καύσωνες είναι πιο πιθανοί τώρα, σύμφωνα με επιστήμονες. Για παράδειγμα, ο καύσωνας του 2019 στην Ευρώπη που σκότωσε 2500 ανθρώπους, ήταν πέντε φορές πιο πιθανός απ’ ότι θα ήταν χωρίς την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Στα περισσότερα μέρη οι πολύ έντονοι καύσωνες που δεν είναι συνηθισμένοι στην περιοχή οδηγούν σε διάφορα προβλήματα, όπως η διατάραξη της οικονομίας και η μεγαλύτερη θνησιμότητα. Ωστόσο, σε μέρη στη Μέση Ανατολή και στην Ασία παρατηρείται καύσωνας στον οποίο δεν μπορούν να επιβιώσουν οι άνθρωποι.
Ενώ οι άνθρωποι μπορούν να επιβιώσουν σε θερμοκρασίες άνω των 50°C όταν η υγρασία είναι χαμηλή, όταν είναι και η θερμοκρασία και η υγρασία σε υψηλά επίπεδα, τότε η επιβίωση δεν είναι δυνατή γιατί δεν μπορούμε να δροσιστούμε με κάποιο τρόπο. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ούτε με απεριόριστες προμήθειες νερού δεν γίνει να επιβιώσει ο οργανισμός.
Τι μπορούν να κάνουν οι κυβερνήσεις, οι εταιρείες και οι άνθρωποι;
Αρχικά, να προσπαθήσουν να μειώσουν κατά το ήμισυ τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα αυτή την δεκαετία, και φτάσουν μηδενικές εκπομπές μέχρι το 2050.
Δεύτερον, να είναι προετοιμασμένοι για αναπόφευκτους καύσωνες στο μέλλον. Η βασική προτεραιότητα είναι η οργάνωση της δημόσιας υγείας σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης που περιλαμβάνει να μεταφέρουν τις αναγκαίες πληροφορίες στους ανθρώπους και να μεταφέρουν τους ευάλωτους ανθρώπους σε μέρη με κλιματιστικά.
Όλα τα πλάνα που θα κάνει ο δημόσιος τομέας πρέπει να λάβουν υπόψιν ότι οι καύσωνες εντείνουν τις δομικές ανισότητες, καθώς οι πιο φτωχές περιοχές βιώνουν πιο υψηλές θερμοκρασίες και δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν μηχανήματα για να δροσιστούν.
Επίσης, οι κυβερνήσεις πρέπει να κάνουν τις χώρες να λειτουργούν κάτω από αυτές τις συνθήκες.
Είναι πολύ σημαντικό, επίσης, οι παροχές ενέργειας να είναι ανθεκτικές στους καύσωνες καθώς η ενέργεια είναι αναγκαία για την λειτουργία των κλιματιστικών.
Εκτός από αυτά, χρειάζονται κανονισμοί που θα επιτρέπουν στα κτίρια να διατηρούνται δροσερά και στα ΜΜΜ να λειτουργούν στους καύσωνες.
Τέλος, πρέπει να προστατέψουμε την γεωργία και τα οικοσυστήματα που βασιζόμαστε. Οι καύσωνες μπορούν να καταστρέψουν τις καλλιέργειες. Γι’ αυτό, πρέπει να καλλιεργηθούν άλλες ποικιλίες σοδειών που είναι πιο ανθεκτικές στους καύσωνες.
Δυστυχώς, όμως, οι κυβερνήσεις δεν τα πηγαίνουν καλά στις στρατηγικές τους για την κλιματική προσαρμογή.