Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ιταλική Il Corriere della Sera επισημαινει ότι η εσπευσμένη ανάπτυξη αμερικανικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν εν μέσω επιδείνωσης της κατάστασης έδειξε ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση πρέπει να επιταχύνει τις προσπάθειες για την οικοδόμηση κοινής αμυντικής πολιτικής.
«Πρέπει να αντλήσουμε διδάγματα από την εμπειρία αυτή... ως Ευρωπαίοι δεν ήμασταν ικανοί να στείλουμε 6.000 στρατιώτες γύρω από το αεροδρόμιο της Καμπούλ για να προστατεύσουμε την περιοχή. Οι ΗΠΑ το κατάφεραν, εμείς όχι», συμπλήρωσε.
Ο Μπορέλ ανέφερε ότι τα 27 μέλη της Ενωσης θα πρέπει να δημιουργήσουν μία δύναμη ταχείας αντίδρασης από 5.000 στρατιώτες. «Πρέπει να είμαστε ικανοί να ενεργήσουμε με ταχύτητα».
Τον Μάιο, 14 χώρες της ΕΕ, μεταξύ των οποίων και η Γερμανία και η Γαλλία, πρότειναν την δημιουργία μίας τέτοιας δύναμης, που ενδεχομένως θα περιλαμβάνει πλοία και αεροσκάφη, για την συνδρομή ξένων κυβερνήσεων που θα έχουν ανάγκη επείγουσας βοήθειας.
Η προοπτική δημιουργίας ενός κοινού συστήματος επιχειρησιακών μονάδων από 1.500 στρατιώτες ειπώθηκε για πρώτη φορά το 1999 με τη ευκαιρία του πολέμου του Κοσόβου ενώ συστήθηκε το 2007 για επέμβαση σε κρίσεις, ωστόσο δεν έχει χρησιμοποιηθεί έκτοτε καθώς οι κυβερνήσεις της Ενωσης διαφωνούν για το πώς και πότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί.
Ο Μπορέλ αναφέρει ότι ήρθε η ώρα για την επίδειξη ευελιξίας και κάνει λόγο για τις συμφωνίες που συνομολογήθηκαν γρήγορα για την αντιμετώπιση της χρηματοπιστωτικής κρίσης ως παράδειγμα για τον τρόπο με τον οποίο η ΕΕ μπορεί να ξεπεράσει περιορισμούς στην ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων που περιλαμβάνονται στις ιδρυτικές της συνθήκες.
«Μπορούμε να εργασθούμε κατά πολλούς τρόπους», υπογραμμίζει.
Η Βρετανία, απρόθυμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διαδραμάτισε βασικό ρόλο στην δημιουργία των επιχειρησιακών μονάδων της δεκαετίας 2000, όμως δεν ενέκρινε την ανάπτυξή της, καθώς διαμορφώθηκε ισχυρή εσωτερική αντιπολίτευση έναντι σε οτιδήποτε μπορούσε να μοιάζει με την δημιουργία ευρωπαϊκού στρατού. Με την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ένωση, η Κομισιόν ευελπιστεί ότι η ιδέα θα αναβιώσει.
Όμως, τα εμπόδια παραμένουν. Μεταξύ τους η έλλειψη κοινής αμυντικής κουλτούρας ανάμεσα στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης από κοινού με τις διαφορές όσον αφορά το ποιες χώρες θα έχουν προτεραιότητα στην ανάπτυξη ευρωπαϊκών δυνάμεων.
