Έτσι, ενώ ο εισηγητής συμπεραίνει ότι οι γυναίκες που φορούν μαντήλα, είναι άμεσα αναγνωρίσιμες ως μουσουλμάνες και μπορούν εύκολα να στοχοποιηθούν από ισλαμοφοβικές μεροληψίες και επιθέσεις, στην συνέχεια «εξαντλείται» στην παράθεση επιχειρημάτων για την μη απαγόρευση της μαντήλας.

Οι απαγορεύσεις για καλύμματα κεφαλής που εισήχθησαν από πολλά κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης επηρεάζουν τις μουσουλμάνες γυναίκες δυσανάλογα, υποστηρίζει ο εισηγητής.

Αφενός, αυτές οι απαγορεύσεις περιορίζουν την ελευθερία της θρησκείας και της έκφρασης. Από την άλλη πλευρά, ενώ στοχεύουν στην υποστήριξη της κοσμικότητας και της θρησκευτικής ουδετερότητας του κράτους, ενδέχεται να παρερμηνευθούν ως νομιμοποιητικά αντιμουσουλμανικά συναισθήματα. Επιπλέον, εμποδίζουν ορισμένες μουσουλμάνες γυναίκες να έχουν πρόσβαση σε ορισμένους δημόσιους χώρους ή δραστηριότητες και μπορούν να αυξήσουν τον στιγματισμό.

Καλεί δε τους Ευρωπαίους νομοθέτες και υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, να τηρούν με συνέπεια τις αρχές της ισότητας και της μη διάκρισης στη δράση τους και να δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στη διασταύρωση φύλου και θρησκείας ως λόγους διάκρισης. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας για την αποφυγή εμποδίων που ενδέχεται να εμποδίσουν την ενδυνάμωση και τις ευκαιρίες των γυναικών, μέσα στη μουσουλμανική κοινότητα και στις κοινωνίες μας γενικότερα.

Νίκος Ρούσσης – Στρασβούργο